Вадзім Віктаравіч Скрыпчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Вадзім Скрыпчанка
Skripchenko.jpg
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Вадзім Віктаравіч Скрыпчанка
Нарадзіўся 26 лістапада 1975(1975-11-26)[1] (47 гадоў)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Дынама (Мінск)
Пасада галоўны трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1992 Беларусь Дынама-2 (Мінск) 7 (0)
1993 Беларусь Трактар (Мінск) 4 (1)
1994—1997 Беларусь Дынама-93 (Мінск) 97 (11)
1998—1999 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 54 (4)
2000 Расія ЦСКА (Масква) 7 (0)
2000 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 10 (2)
2001 Расія Уралан (Эліста) 20 (0)
2002 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 22 (3)
2003 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 12 (2)
2004—2005 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 38 (3)
2006 Беларусь Лакаматыў (Віцебск) 20 (0)
2007 Беларусь Савіт (Магілёў) 11 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
1995—1997 Беларусь Беларусь (да 21) 18 (5)
1997—2000 Беларусь Беларусь 10 (2)
Трэнерская кар’ера
2007—2011 Беларусь БАТЭ (Барысаў) трэнер
2011—2013 Беларусь Мінск
2013—2014 Расія Кубань (Краснадар) трэнер
2015 Расія Урал (Екацярынбург) трэнер
2015—2016 Расія Урал (Екацярынбург)
2016—2017 Расія Крылы Саветаў (Самара)
2017—2018 Расія Анжы (Махачкала)
2018 Арменія Арарат-Арменія (Ерэван)
2019 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна)
2020 Беларусь Мінск
2021—2022 Беларусь Мінск
2022— Беларусь Дынама (Мінск)
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.
  2. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вадзім Скрыпчанка (нар. 26 лістапада 1975, Маларыта) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам мінскага «Дынама».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец брэсцкага футбола, пачаў кар’еру ў мінскіх «Трактары» і «Дынама-93», пасля гуляў у розных беларускіх клубах і ў Расіі. Двойчы дапамог БАТЭ стаць чэмпіёнам Беларусі. У сезоне 2007 гуляў у Першай лізе за магілёўскі «Савіт», пасля чаго завяршыў ігравую кар’еру.

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Дэбютаваў у нацыянальнай зборнай 5 жніўня 1997 года ў таварыскім матчы супраць Ізраіля, у якім забіў гол. Пасля гуляў за зборную яшчэ ў 1999 і 2000 гадах. Усяго правёў 10 матчаў, забіў 2 галы.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 2007 годзе завяршыў кар’еру футбаліста і перайшоў на трэнерскую працу ў барысаўскі БАТЭ. Быў памочнікам галоўнага трэнера Віктара Ганчарэнкі. У канцы 2011 года атрымаў прапанову ўзначаліць «Мінск», і 26 снежня стаў галоўным трэнерам мінскага клуба. Двойчы (у 2012 і 2013 гадах) вывеў клуб у фінал Кубка Беларусі, і з другой спробы заваяваў гэты трафей.

12 кастрычніка 2013 года пакінуў «Мінск»[2] і неўзабаве ўвайшоў у трэнерскі штаб краснадарскай «Кубані», дзе зноў стаў дапамагаць Віктару Ганчарэнку[3]. У лістападзе 2014 года, пасля звальнення Ганчарэнкі, таксама пакінуў краснадарскі клуб[4].

У чэрвені 2015 года стаў асістэнтам Ганчарэнкі ў екацярынбургскім «Урале»[5]. У верасні 2015 года, пасля зыходу Ганчарэнкі з клуба, быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера «Урала»[6], а неўзабаве зацверджаны на гэтай пасадзе[7]. Пад кіраўніцтвам Скрыпчанкі «Урал» заняў у сезоне 2015/16 восьмае месца ў Прэм’ер-лізе. 1 лістапада 2016 года Скрыпчанка абвясціў аб зыходзе з пасады галоўнага трэнера «Урала»[8].

3 лістапада 2016 года ўзначаліў самарскія «Крылы Саветаў»[9]. Пасля паспяховых першых матчаў каманда стала атрымліваць паражэнні, і па выніках сезона 2016/17 страіла месца ў Прэм’ер-лізе. Па заканчэнні сезона ў маі 2017 года стала вядома, што «Крылы Саветаў» не будуць падаўжаць кантракт са Скрыпчанкам[10].

У жніўні 2017 года быў прызначаны галоўным трэнерам махачкалінскага «Анжы»[11]. Па выніках сезона 2017/18 «Анжы» страціў месца ў Прэм’ер-лізе, і ў маі 2018 года Скрыпчанка па заканчэнні кантракта пакінуў каманду[12].

У жніўні 2018 года ўзначаліў клуб армянскай Прэм’ер-лігі «Арарат-Арменія»[13], аднак ужо праз два месяцы быў звольнены з-за незадавальняючых вынікаў[14].

У студзені 2019 года быў прызначаны галоўным трэнерам жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ»[15]. Пакінуў «Тарпеда-БелАЗ» у верасні таго ж года[16].

У жніўні 2020 года зноў стаў галоўным трэнерам «Мінска»[17]. Заставаўся на пасадзе жа канца 2020 года, пасля чаго пакінуў клуб[18]. У верасні 2021 года чарговы раз узначаліў сталічны клуб[19]. У сезоне 2022 прывёў каманду да шостага месца ў чэмпіянаце Беларусі.

У лістападзе 2022 года разам са сваім штабам пакінуў «Мінск»[20] і неўзабаве быў прызначаны галоўным трэнерам мінскага «Дынама»[21].

Мае ліцэнзію УЕФА катэгорыі «Pro».

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Ігравыя[правіць | правіць зыходнік]

Трэнерскія[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларусь Уладальнік Кубка Беларусі: 2013

Зноскі

  1. Vadim Skripchenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. «Минск»: «Скрипченко покинул клуб и продолжит карьеру за рубежом»(недаступная спасылка)
  3. Пресс-атташе "Кубани": "В штаб Гончаренко вошел Скрипченко"
  4. Вадим Скрипченко: «Сейчас готов рассматривать варианты о самостоятельной работе»
  5. Вадим Скрипченко все-таки договорился с "Уралом"
  6. Вадим Скрипченко назначен исполняющим обязанности главного тренера "Урала"
  7. Вадим Скрипченко назначен главным тренером "Урала"
  8. Вадим Скрипченко подал в отставку с поста главного тренера "Урала" (ВИДЕО)
  9. Вадим Скрипченко возглавил "Крылья Советов"
  10. «Крылья Советов» не будут продлевать контракт с Скрипченко
  11. Вадим Скрипченко официально возглавил "Анжи"
  12. "Анжи" объявил об уходе Скрипченко с поста главного тренера
  13. Вадим Скрипченко возглавил клуб "Арарат-Армения"
  14. «Арарат-Армения» уволил Скрипченко
  15. Скрипченко официально возглавил "Торпедо-БелАЗ"
  16. "Торпедо-БелАЗ" объявило о расторжении контракта со Скрипченко
  17. Скрипченко сменил Разина на посту главного тренера "Минска"
  18. Россиянин Федор Щербаченко стал главным тренером "Минска"
  19. Вадим Скрипченко вновь главный тренер "Минска"
  20. Скрипченко покинул пост главного тренера "Минска"
  21. Вадим Скрипченко возглавил минское "Динамо"