Валянціна Валянцінаўна Гарынеўская

Валянціна Валянцінаўна Гарынеўская
Дата нараджэння	1882
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дата смерці	25 верасня 1953(1953-09-25)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Бацька	Валянцін Гарынеўскі[d]
Род дзейнасці	урач, хірург
Навуковая сфера	хірургія
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук і прафесар
Альма-матар	Жаночы медыцынскі інстытут[d] (1908)
Узнагароды

Валянціна Валянцінаўна Гарынеўская (1882—1953) — адна з заснавальніц савецкай траўматалогіі, доктар медыцынскіх навук (1935), прафесар, заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1943), палкоўнік медыцынскай службы. Аўтар больш за 100 навуковых прац.

Біяграфія

Нарадзілася ў 1882 годзе ў Санкт-Пецярбургу ў сям’і прафесара В. У. Гарынеўскага.

У 1908 годзе скончыла Жаночы медыцынскі інстытут. Падчас Першай сусветнай вайны працавала хірургам у шпіталях Заходняга фронту.

Калі ў 1920 годзе ў Самары на базе дзяржаўнага універсітэта была створана кафедра агульнай хірургіі, загадчыцай кафедры прызначылі Валянціну Валянцінаўну Гарынеўскую — вядомага да таго часу рускага траўматолага. Для падрыхтоўкі навуковых кадраў Гарынеўскай быў створаны студэнцкі навуковы гурток, які стаў у 1923 годзе студэнцкім навуковым таварыствам медыцынскага факультэта ўніверсітэта.

У 1925 годзе вярнулася ў Маскву і 1931 год была загадчыцай траўматалагічнага аддзялення ў лячэбна-пратэзным інстытуце ў Маскве. У 1932 годзе Гарынеўская стала першай загадчыцай траўматалагічнага аддзялення ў НДІ хуткай дапамогі імя М. В. Скліфасоўскага, узначальваючы яго да 1939 года. Адначасова ўзначальвала кафедру траўматалогіі ў Цэнтральным інстытуце ўдасканалення ўрачоў і выкладала ў траўматалогію маскоўскіх інстытутах. У 1936 годзе яна апісала сімптом пералому некаторых костак, які назвалі «сімптомам Гарынеўскай». У 1939 годзе вайна зноў адарвала хірурга ад навуковых заняткаў. Валянціна Валянцінаўна працавала на Халхін-Голе і на Фінскім фронце.

У гады Вялікай Айчыннай вайны В. В. Гарынеўская была інспектарам-кансультантам Галоўнага ваенна-санітарнага Упраўлення Чырвонай Арміі, стварала ў краіне шпіталі для лёгкапараненых. У 1942 годзе брыгадны ўрач прафесар-хірург Гарынеўская, за ўзорную і самаадданую працу па эвакуацыі і лячэнню параненых байцоў і камандзіраў Чырвонай Арміі была ўзнагароджана ордэнам Чырвонага сцяга. У 1945 годзе часопіс «Советская женщина» апублікаваў артыкул аб ёй — «Хірург на фронце». У 1944 годзе выйшла яе манаграфія «Комплекснае лячэнне ў шпіталях для лёгкапараненых». Да 1953 года яна кіравала кафедрай ваенна-палявой хірургіі ваенна-медыцынскага факультэта пры Цэнтральным інстытуце ўдасканалення ўрачоў.

Вонкавыя выявы
	Мемарыяльная дошка на Новадзявочых могілках

Памерла 25 верасня 1953 года ў Маскве. Пахавана ў калумбарыі Новадзявочых могілак, разам з бацькам і сястра Веранікай

Узнагароды

• ордэн Чырвонага Сцяга (03.03.1942)
• ордэн Чырвонай Зоркі (14.06.1940)
• медалі ў тым ліку:
  • «За адвагу» (17.11.1939)
  • «За баявыя заслугі» (19.11.1951)
  • «За абарону Масквы» 1944)
  • «За абарону Сталінграда» (1943)
  • «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1945)
  • «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1945)

Літаратура

• Кнопов М. Ш., Тарануха В. К. Видный отечественный травматолог: (К 130-летию со дня рождения профессора В. В. Гориневской) // Вестник травматологии и ортопедии. — 2011. — № 4. — С. 87—90.

Спасылкі

• Рассказываем о самарских врачах — Валентина Валентиновна Гориневская Архівавана 6 снежня 2017.