Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў
Дата нараджэння 28 студзеня 1938(1938-01-28) (86 гадоў)
Месца нараджэння
Род дзейнасці выкладчык універсітэта, навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук (1977)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Айчыны III ступені
Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Беларускай ССР

Валянцін Уладзіміравіч Мураўёў (нар. 28 студзеня 1938, в. Мішнева, Новасакольніцкі раён, Пскоўская вобласць, Расія) — беларускі радыёфізік. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1989), доктар тэхнічных навук (1977), прафесар (1978). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1988).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Ленінградскае вышэйшае інжынерна-марское вучылішча імя адмірала С. В. Макарава (1960).

З 1965 года старшы выкладчык, у 1966—1975 гадах дацэнт, у 1975—1979 гадах дэкан канструктарска-тэхналагічнага факультэта, з 1979 года прарэктар па навуковай рабоце, адначасова загадчык кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта інфарматыкі і радыёэлектронікі[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнам Айчыны III ступені (1998), медалём.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя даследаванні ў галіне генерацыі і ўзмацнення электрамагнітных ваганняў звышвысокіх і надзвычай высокіх частот. Даследаваў механізм узаемадзеяння зараджаных часціц у паўправадніковых прыборах з электрамагнітнымі палямі. Распрацаваў тэарэтычныя асновы працы «кароткіх» дыёдаў Ганна. Прапанаваў новы спосаб павышэння стабільнасці частаты. Распрацаваў агульны метад разліку, які дазваляе з адзіных пазіцый аналізаваць і разлічваць аўтагенератары, сінхранізаваныя генератары і ўзмацняльнікі на паўправадніковых прыборах з улікам канкрэтнага спосабу рэалізацыі ЗВЧ сістэмы і параметраў актыўнага элемента. Вынікі навуковых даследаванняў дазволілі распрацаваць і ўкараніць параметрычны шэраг генератараў і ўзмацняльнікаў, якія працуюць у дыяпазоне ад 4 да 100 ГГц.

Аўтар больш за 250 навуковых прац, у т.л. 35 аўтарскіх пасведчанняў і 13 патэнтаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Некоторые вопросы теории и расчета генераторов на диодах Ганна (совм. с В. Я. Савельевым) // Электрон. техника. Сер. «Электроника СВЧ». 1972. Вып. 12.
  • Возможность значительного повышения стабильности частоты генераторов на диодах с отрицательным сопротивлением (совм. с А. А. Бельским, В. Я. Савельевым) // Изв. вузов СССР. Радиоэлектроника. 1974. № 8.
  • Субгармонические бифуркации периода колебаний в диодах Ганна с внешним гармоническим воздействием (совм. с В. И. Шалатониным) // Радиоэлектроника. 1993. № 6.
  • 3-mm Pulse Radar for short-range Navigation and Collision Avoidance (совм. с Ю. П. Воробьевым, А. В. Рубаником) // IEEE Aerospace and Electronic Systems. 1999. V.14, No.7.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]