Васіль Іванавіч Матронін

Васіль Іванавіч Матронін
Васіль Іванавіч Матронін
Дата нараджэння	31 студзеня 1904
Месца нараджэння	Папоўка[d], Сенгілееўскі павет[d], Сімбірская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	4 верасня 1944 (40 гадоў)
Месца смерці	Польшча;
Месца пахавання	Могілкі на вуліцы Загараднай у Баранавічах;
Альма-матар	Тбіліскае вышэйшае артылерыйскае каманднае вучылішча[d];
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1919—1944 (з перапынкам)
Званне	Палкоўнік
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі,; Баі на Халхін-Голе,; Вялікая Айчынная вайна

Васіль Іванавіч Матронін (1904—1944) — палкоўнік Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Васіль Матронін нарадзіўся 31 студзеня 1904 года ў сялі Папоўка (цяпер — Сенгілееўскі раён Ульянаўскай вобласці). Скончыў пачатковую школу. У 1919—1921 гадах праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнічаў у баях Грамадзянскай вайны. Дэмабілізаваўшыся, працаваў на рудні ў Паўночна-Асецінскай АССР. У 1925 годзе Матронін паўторна быў закліканы ў армію. У 1927 годзе ён скончыў Закаўказскую пяхотную школу, у 1935 годзе — Вышэйшую памежную школу НКУС СССР, у 1941 годзе — Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ. Удзельнічаў у баях на рацэ Халхін-Гол. З канца 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны^[1].

Да жніўня 1944 года палкоўнік Васіль Матронін камандаваў 73-й стралковай дывізіяй 29-га стралковага корпуса 48-й арміі 1-га Беларускага фронту. Адрозніўся падчас Беларускай аперацыі. 18 жніўня 1944 года дывізія Матроніна паспяхова прарвала нямецкую абарону і вызваліла горад Бельск Падляскі, знішчыўшы каля 1 пяхотнага палка, захапіўшы больш за 30 кулямётаў і 11 артылерыйскія гарматы, узяўшы ў палон каля 200 салдат і афіцэраў праціўніка.

Падчас Ломжа-Ружанскай наступальнай аперацыі пад кіраўніцтвам Матроніна дывізія 4 верасня 1944 года паспяхова пераправілася цераз Нараў і захапіла плацдарм на яго заходнім беразе. У той жа дзень у баі на плацдарме Матронін атрымаў смяротнае раненне аскепкам снарада^[1].

Пахаваны ў брацкай магіле савецкіх воінаў на могілках па вуліцы Загараднай у Баранавічах. У 1963 годзе на магіле ўстаноўлена пліта^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 6 красавіка 1945 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і выяўленыя пры гэтым адвагу і геройства» палкоўнік Васіль Матронін пасмяротна быў ганараваны высокім званнем Героя Савецкага Саюза. Быў таксама ўзнагароджаны дзвюма ордэнамі Леніна, дзвюма ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Суворава 3-й ступені і Айчыннай вайны 1-й ступені, побач медалёў^[1].

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У гонар Матроніна названа вуліца ў Бікіне, названа памежзастава^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Васіль Іванавіч Матронін на сайце «Героі краіны»
↑ Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1984. — Брэсцкая вобласць. — 368 с., іл.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
Навечно в строю. Книга 8. М.: Воениздат, 1985
Пограничная служба России. Энциклопедия. Биографии. — Москва, 2008.

[wh-1] а ^б ^в ^г Васіль Іванавіч Матронін на сайце «Героі краіны»

[ЗП-2] Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1984. — Брэсцкая вобласць. — 368 с., іл.

[1]

[2]