Васіль Струмень

Васіль Струмень
Васіль Струмень
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	19 сакавіка (1 красавіка) 1914
Месца нараджэння	Лявонцьева[d], Калагрыўскі павет[d], Кастрамская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	25 кастрычніка 1992 (78 гадоў)
Месца смерці	Сарны, Сарнэнскі раён, Ровенская вобласць, Украіна;
Пахаванне	Сарны;
Альма-матар	Ровенскі дзяржаўны гуманітарны ўніверсітэт (1949); Львоўскі педагагічны інстытут[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Камуністычная партыя Заходняй Беларусі;

Васіль Струмень (сапр. Аляксандр Мікалаевіч Лебедзеў; 19 сакавіка (1 красавіка) 1914, вёска Лявонцьева, Калагрыўскі павет, Кастрамская губерня, цяпер Мантураўскі раён, Кастрамская вобласць, Расія — 25 кастрычніка 1992, Сарны, Ровенская вобласць, Украіна) — беларускі і ўкраінскі паэт, празаік, педагог.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пісаў на беларускай і ўкраінскай мовах. Бацька загінуў на фронце ў 1915 годзе. У 1921 годзе сям’я перабралася на радзіму айчыма ў вёску Зачэпічы Лідскага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць). У 1930 годзе арганізаваў і ўзначаліў камсамольскую ячэйку ў вёсцы Зачэпічы. У 1932 годзе ўступіў у КПЗБ. Першы яго верш «Наша доля» апублікаваны ў падпольнай газеце «Малады камуніст» у 1931 годзе, першыя сатырычныя нататкі ў 1932 годзе. За рэвалюцыйную дзейнасць, публікацыю антыўрадавых вершаў і ўдзел у забастоўцы на шклозаводзе «Нёман», дзе працаваў у 1935—1936 гадах, зняволены ў турмах Ліды, Глыбокага, Вілейкі. За спробу нелегальна перайсці савецка-польскую мяжу зняволены ў Вілейскай турме. Пасля адбыцця тэрміну пакарання прымусова здадзены ў армію. За рэвалюцыйную агітацыю сярод салдат польскай арміі ў 1937—1938 гадах адбываў пакаранне ў Лідскай гарнізоннай турме строгага рэжыму. У 1938 годзе разам з бацькамі пераехаў на Ровеншчыну. Удзельнічаў у рэвалюцыйным падполлі Заходняй Украіны. Пасля 1939 года працаваў у сферы адукацыі, адначасова завочна вучыўся ў Астрожскай педагагічнай школе, якую скончыў 22 чэрвеня 1941 года. У гады вайны ў антыфашысцкай групе. У 1944—1945 гадах у Чырвонай Арміі, двойчы паранены. Пасля дэмабілізацыі працаваў выкладчыкам украінскай мовы і літаратуры ў сярэдняй школе Кастопаля Ровенскай вобласці. Завочна скончыў Ровенскі настаўніцкі інстытут (1949), Львоўскі педагагічны інстытут (1953). Першы верш на ўкраінскай мове апублікаваў у 1956 годзе. Да выхаду на пенсію ў 1979 годзе працаваў у сферы адукацыі ў Валынскай і Ровенскай абласцях.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Саламевіч І. У. Струме́нь Васіль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 212. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Струме́нь Васіль // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 432. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.