Вендская дзяржава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Ве́ндская дзяржа́ва — сярэдневяковая дзяржава палабскіх славян (бодрычаў, люцічаў, памаран) у 1040-я г. — 1-й трэці 12 ст.

Уключала землі на ўзбярэжжы Балтыйскага мора, паміж вусцямі рэк Лаба (Эльба) і Одра (Одэр). Цяпер тэрыторыя ФРГ.

Заснавальнік — бодрыцкі князь Готшалк (1044—66). Ён і яго пераемнік князь Круты (1066—93), каб процістаяць германска-каталіцкай экспансіі, намагаліся стварыць незалежную славянскую царкву. Пры Крутым дзяржава пашырылася да Паўночнага мора. Сын Готшалка князь (у дакументах «кароль») Генрых (правіў з 1093) вярнуў у краіну нямецкіх епіскапаў, што выклікала хваляванні.

Канчаткова Вендская дзяржава распалася каля 1129.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]