Вендэльскі перыяд

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Меч вендэльскага перыяду з Вальсгердзе
Шлем вендэльскага перыяду. Шведскі музей нацыянальных старажытнасцей.

Вендэльскі перыяд у гісторыі Швецыі (550793) — завяршальны перыяд германскага жалезнага веку (або, у цэлым, эпохі вялікага перасялення народаў).

У Скандынавіі ўсё яшчэ захоўвалася традыцыйная патрыярхальная структура германскага грамадства. Цэнтрам рэлігійнага і палітычнага жыцця была, верагодна, Старая Упсала ва Упландзе (цэнтральна-ўсходняя частка Швецыі), дзе знаходзіліся свяшчэнныя гаі  (англ.) і каралеўскія курганы  (руск.).

Падтрымліваліся актыўныя кантакты з Цэнтральнай Еўропай. Скандынавы працягвалі экспартаваць футра і рабоў. Наўзамен яны набывалі прадметы мастацтва і новыя тэхналогіі, такія, як стрэмя.

Знаходкі ў Вендэлі  (англ.) і Вальсгердзе  (англ.) паказваюць, што Упланд у той час быў важнай тэрыторыяй, якая адпавядала Каралеўству свеяў, апісанаму ў сагах. Часткова багацце каралеўства было дасягнута за кошт кантролю над раёнамі горнай здабычы і вытворчасцю жалеза. Свейскія каралі мелі ўзброеныя дарагой зброяй войскі, у тым ліку конніцу. Археолагамі выяўлены грабніцы конных воінаў гэтага перыяду, у якія былі ўкладзены страмёны, упрыгожванні для сёдлаў з пазалочанай бронзы з інкрустацыяй.

Коні згадваюцца ў працах гоцкага гісторыка VI стагоддзя Іардана, які пісаў, што ў свеяў былі лепшыя коні, калі не лічыць цюрынгаў. Гэтыя воіны таксама згадваюцца ў пазнейшых сагах, дзе апісваецца кароль Адыльс, які заўсёды ваяваў конна (як супраць Онелы  (англ.), так і Хрольфа Кракі). Сноры Стурлусан пісаў, што ў Адыльса былі лепшыя коні свайго часу.

Папулярнасцю карысталіся гульні, як паказваюць знаходкі таўлеяў, у тым ліку пешак і ігральных кубікаў.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]