Войдат
Войдат | |
---|---|
![]() Бюст у музейнай экспазіцыі Каўнаскага замка, Войдат ва ўяўленні сучаснага мастака. | |
Нараджэнне | XIV стагоддзе |
Смерць |
1400-я |
Род | Гедзімінавічы |
Бацька | Кейстут |
Маці | Бірута |
Дзеці | Конрад Войдатавіч[d] |
Дзейнасць | арыстакрат |
![]() |
Войдат (XIV ст. — пасля 1401) — сын Кейстута. Верагоднымі крыніцамі ўпамінаецца толькі двойчы[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Паводле хронікі Віганда з Марбурга, Войдат камандаваў залогай будаванага Ковенскага замка падчас трохтыднёвай аблогі крыжаносцамі ў красавіку 1362 года. Пасля ўпартай абароны, замак быў захоплены і зруйнаваны. Войдат з 36 воямі спрабаваў прабіцца, але трапіў у палон[1]. Здабыццё замка было буйнейшай перамогай Тэўтонскага Ордэна над Літвой у XIV ст.
Паводле дакумента выданага Вітаўтам у 1401 годзе, Войдат, на роўных правах з братам Таўцівілам, трымаў Наваградскае княства[2]. Далейшы лёс Войдата невядомы.
Праз абмежаванасць крыніц, Войдата часам блытаюць з Вайдутам (Waydutte), сынам Бутаўта і ўнукам Кейстута[1]. Стывен Роўвел лічыць Бутаўта і Войдата адной асобай, а рознасць імёнаў тлумачыць праз дыялекты літоўскай мовы[3]. Блытаніны дадае «Хроніка Быхаўца», няпэўны летапіс XVI ст., які паведамляе пра смерць Войдата маладым.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Sužiedėlis S. Vaidotas // Encyclopedia Lituanica. — Vol. VI. — Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius, 1970—1978. — P. 21.
- Spečiūnas V. Vaidotas // Lietuvos valdovai (XIII—XVIII a.): enciklopedinis žinynas. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2004. — ISBN 5-420-01535-8. — P. 76.
- Rowell S. C. Lithuania Ascending: A Pagan Empire Within East-Central Europe, 1295—1345 // Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. — Cambridge University Press. xxxiii. 1994. — ISBN 978-0-521-45011-9.