Вуліца Залатая Горка
| Вуліца Залатая Горка Мінск | |
|---|---|
_p2.jpg) | |
| Агульная інфармацыя | |
| Краіна | Беларусь |
| Горад | Мінск |
| Раён | Першамайскі |
| Гістарычны раён | Залатая Горка |
| Найбліжэйшыя станцыі метро |
 Плошча Перамогі, Плошча Якуба Коласа |
| Ранейшыя назвы | вуліца Радыстаў |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вуліца Залата́я Го́рка (руск.: улица Золотая Горка) — вуліца ў Савецкім раёне Мінска[1].
Да Вялікай Айчыннай вайны на месцы вуліцы існавалі Могілкавы і Залатагорскі завулкі. Пасля вайны па колішнім прадмесці Залатая Горка пракладзена новая вуліца, якая мела назву вуліца Радыстаў. У 1987 годзе вуліца перайменавана пад сучасную назву.
Размяшчэнне[правіць | правіць зыходнік]
Арыентавана з паўднёвага захаду на паўночны ўсход. З’яўляецца працягам вуліцы Румянцава, пачынаецца ад вуліцы Казлова, перасякае Чырваназоркавую вуліцу, з усходняга боку прымыкае Чырваназоркавы завулак, далей з заходняга боку прымыкае бульвар Мулявіна, а з усходняга Берасцянская вуліца, завяршаецца скрыжаваннем з вуліцай Гікалы.
Забудова[правіць | правіць зыходнік]
- № 4 — Рэспубліканскі шпіталь Дэпартамента фінансаў і тылу Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь.
- № 18 — Сярэдняя школа імя Янкі Купалы № 19 г. Мінска.
- № 18, корпус 1 — Дзіцячая музычная школа мастацтваў № 1 імя Л. Александроўскай (1973, архітэктар Д. Кудраўцаў)[2].
Зноскі
- ↑ улица Золотая Горка
- ↑ Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вуліца Залатая Горка
