Перайсці да зместу

Вярбілава (горад)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Горад
Вярбілава
літ.: Virbalis
Герб
Герб
Краіна
Павет
Раён
Сянюнія
Каардынаты
Першая згадка
1529
Горад з
Плошча
  • 4,6 км²
Вышыня цэнтра
79 м
Насельніцтва
  • 870 чал. (1 студзеня 2023)[1]
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
LT-70061
Вярбілава на карце Літвы
Вярбілава (горад) (Літва)
Вярбілава (горад)

Вярбі́лава[2], таксама Вірбаліс (літ.: Virbalis) — горад у Вількавішкаўскім раёне Мар’ямпольскага павета Літвы, цэнтр Вярбілаўскай сянюніі. Размешчаны за 2 км ад чыгуначнай станцыі Кібарты на лініі Коўна — Калінінград і за 12 км ад Вількавішак.

Упершыню згадваецца ў 1529 годзе пад назвай Новая Воля ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе адышоў да Прусіі і быў у яе складзе да 1807 года. У гэты час меў назву Вірбален (ням.: Wirballen). З 1807 уваходзіў у склад Варшаўскага герцагства. У выніку Венскага кангрэса, які праходзіў пасля заканчэння вайны з напалеонаўскай Францыяй, Варшаўскае герцагства было скасавана, і ў 1815 годзе быў уключаны ў склад Царства Польскага. Да 1917 года ў традыцыі Расійскай імперыі называўся Вержбалава (руск.: Вержбалово). З пачатку 1860-х гадоў, пасля правядзення Пецярбургска-Варшаўскай чыгункі да прускай мяжы, і да Першай сусветнай вайны, Вярбілава было памежнай станцыяй паміж Расійскай імперыяй і Прусіяй (першай прускай станцыяй, за 1 вярсту ад Вярбілава, быў Эйдкунен), тут былі мытня і памежныя ўстановы. Мястэчка Вярбілава было ва Уладзіслаўскім павеце Сувалкаўскай губерні.

Падчас Першай сусветнай вайны з лютага 1915 быў акупаваны нямецкай арміяй. У 1918 годзе пры ўтварэнні Літоўскай Рэспублікі увайшоў у яе склад. Да Другой сусветнай вайны горад меў каталіцкую, лютэранскую і яўрэйскую абшчыны.

З 1940 года быў у складзе Літоўскай ССР. Падчас Другой сусветнай вайны быў пакінуты Чырвонай арміяй 22 чэрвеня 1941 года. Вызвалены ў 1944 годзе войскамі 3-га Беларускага фронту ў ходзе Гумбінен-Гольдапскай наступальнай аперацыі. З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

Год Колькасць
1801 1 644 [3]
1810 1 425 [3]
1856 2 515 [4]
1861 2 805 [3]
1890 3 954 [5]
1897 3 293 [3][4]
1897 3 285 [5]
1923 3 941 [3]
1959 1 429 [3]
Год Колькасць
1970 1 489 [3]
1979 1 635 [3]
1989 1 566 [3]
2001 1 351 [1]
2002 1 350 [1]
2003 1 328 [1]
2004 1 320 [1]
2005 1 308 [1]
2006 1 273 [1]
Год Колькасць
2007 1 248 [1]
2008 1 214 [1]
2009 1 208 [1]
2010 1 150 [1]
2011 1 099 [1]
2012 1 065 [1]
2013 1 043 [1]
2014 1 017 [1]
2015 984 [1]
Год Колькасць
2016 942 [1]
2017 895 [6]
2018 882 [7]
2019 887 [8]
2020 895 [8]
2021 885 [1]
2022 884 [8]
2023 870 [1]
  1. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т Resident population by city / town at the beginning of the yearState Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4.
  3. а б в г д е ё ж з Visuotinė lietuvių enciklopedija
  4. а б Вержболово // Еврейская энциклопедияСПб.: 1910. — Т. 5. — С. 507–508.
  5. а б Воейков А. И. Вержболово // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VI. — С. 31–32.
  6. State Data Agency of Lithuania Праверана 18 лютага 2018.
  7. State Data Agency of Lithuania Праверана 2 чэрвеня 2019.
  8. а б в Resident population by city / town at the beginning of the yearState Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 19 чэрвеня 2022.