Вячаслаў Сяргеевіч Грыгараў

Вячаслаў Грыгараў
Вячаслаў Грыгараў
Поўнае імя	Вячаслаў Сяргеевіч Грыгараў
Нарадзіўся	8 сакавіка 1982 (41 год); Баранавічы, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	180 см
Вага	68 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Цэнтр футбола
Пасада	галоўны трэнер
Клубная кар’ера
2007	Мутэніцы
Нацыянальная зборная
Трэнерская кар’ера
2016—2017	Слуцк
2019—2020	ЖФК Мінск
2021—2022	Рух (Брэст)
2022—	Цэнтр футбола (Брэст)
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 18 красавіка 2023. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах ;

Вячаслаў Грыгараў (нар. 8 сакавіка 1982, Баранавічы) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам брэсцкага «Цэнтра футбола».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаў кар’еру ў мінскіх клубах РВАР і «РШВСМ-Алімпія», якія ўваходзілі ў сістэму барысаўскага БАТЭ, а ў 2000 дэбютаваў і ў асноўнай камандзе клуба. У сезоне 2001 трывала з’яўляўся на полі, а сезон 2002 выйшаў няўдалым, і Вячаслаў перайшоў у мінскае «Тарпеда-СКА». У 2005 годзе, пасля таго як тарпедаўцы па фінансавых прычынах адмовіліся ад удзелу ў Вышэйшай лізе, перайшоў у «Нёман».

У 2007 годзе стаў іграком мікашэвіцкага «Граніта», якому дапамог выйсці ў Вышэйшую лігу (хоць сам на некаторы час ад’ехаў у Чэхію, дзе выступаў у трэцім дывізіёне). У 2008—2009 гуляў за «Граніт» у Вышэйшай лізе, застаўся ў клубе і пасля вылету ў Першую лігу.

У 2011 годзе стаў іграком «Слуцка», дзе неўзабаве стаў адным з лідараў. Дапамог клубу ў сезоне 2013 перамагчы ў Першай лізе. У сезоне 2014 быў асноўным апорным абаронцам каманды ў Вышэйшай лізе.

У студзені 2015 года падоўжыў кантракт са «Слуцкам»^[2]. Пачатак сезону 2015 прапусціў з-за траўмы, на полі з’явіўся толькі ў чэрвені. У жніўні 2015 года, пасля адстаўкі галоўнага трэнера случан Юрыя Крата, Грыгараў быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера^[3]. У выніку, здолеў узняць каманду з апошняга 14-га месца на 11-е.

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за моладзевую зборную Беларусі.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2016 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B^[4] і неўзабаве быў зацверджаны на пасадзе галоўнага трэнера «Слуцка»^[5]. Сезон 2016 года пад кіраўніцтвам Грыгарава каманда правяла няўдала, доўгі час знаходзілася ў зоне вылету. Пасля паражэння ў верасні ад аўтсайдэра, мікашэвіцкага «Граніта», Грыгараў быў адпраўлены ў адстаўку, але неўзабаве кіраўніцтва клуба вырашыла пакінуць трэнера на пасадзе, а звольніць яго памочніка Андрэя Баса. У студзені 2017 года стала вядома, што «Слуцк» не будзе падаўжаць кантракт з трэнерам^[6].

Пазней стаў працаваць дзіцячым трэнерам у структуры «Мінска»^[7]. У снежні 2019 года стаў галоўным трэнерам жаночай каманды «Мінск»^[8]. Пакінуў пасаду ў кастрычніку 2020 года^[9].

У пачатку 2021 года ўвайшоў у трэнерскі штаб брэсцкага «Руха» ў якасці старшага трэнера. У жніўні 2021 года, пасля адстаўкі Кірыла Альшэўскага, быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера^[10]. У снежні 2021 года быў зацверджаны галоўным трэнерам, падпісаўшы двухгадовы кантракт^[11]. У пачатку 2022 года рыхтаваў каманду да новага сезона, застаўся ў клубе і ў сакавіку, пасля таго як «Рух» зняўся з Вышэйшай лігі^[12], аднак у красавіку брэсцкі клуб адмовіўся і ад удзелу ў Другой лізе. Тым не меней, Грыгараў застаўся працаваць з юнацкімі камандамі «Руха», якія працягвалі выступаць у юнацкім першыстве, а з лета, пасля таго як акадэмія «Руха» была пераўтворана ў «Цэнтра развіцця футбола», перайшоў туды. У пачатку 2023 года ўзначаліў каманду «Цэнтра футбола», якая заявілася ў Другую лігу^[13].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

01 Чэмпіён Беларусі: 2002
02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2000
03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2001
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2013

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
1998	Д3-А	РВАР	20	2
1999	Д3-А	РВАР	20	3
2000 (1)	Д3-А	РШВСМ-Алімпія	4	1
2000 (2)	Д1	БАТЭ	12	2
2001	Д1	БАТЭ	23	2
2002	Д1	БАТЭ	5	0
2003	Д1	Тарпеда-СКА	15	0
2004	Д1	Тарпеда-СКА	25	2
2005	Д1	Нёман	20	1
2006	Д1	Нёман	17	0
2007 (1)	Д2	Граніт	12	1
2007/08 (1)	Д3	Мутэніцы	?	?
2008	Д1	Граніт	25	2
2009	Д1	Граніт	12	0
2010	Д2	Граніт	24	0
2011	Д2	Слуцк	28	1
2012	Д2	Слуцк	19	2
2013	Д2	Слуцк	25	1
2014	Д1	Слуцк	27	0
2015	Д1	Слуцк	8	0

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Профіль на афіцыйным сайце БАТЭ (руск.)

[club-2] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 18 красавіка 2023.

[national-3] Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

[_d10a86a02e9e5da0-1] Vyacheslav Grigorov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[4] Лошанков, Григоров, Зенько и и еще четыре футболиста продлили контракты со «Слуцком»

[5] Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера «Слуцка»

[6] Футбол. Дмитрий Молош, Андрей Разин и Александр Сулима получили тренерские лицензии категории «В» УЕФА

[7] Вячеслав Григоров официально назначен главным тренером «Слуцка»

[8] Футбол. Олег Караневский: приняли решение контракт с Григоровым не продлевать

[9] Бывший тренер «Слуцка» Григоров работает с детьми в структуре «Минска»

[10] Григоров возглавил женскую команду "Минска"

[11] Лухвич сменил Григорова на посту главного тренера женской команды "Минска"

[12] Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера "Руха"

[13] Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера "Руха"

[14] "С финансированием все должно быть хорошо". Как "Рух" перестраивается для участия во второй лиге

[15] Плюс "Волат", "Торпеда", "Ореса", "Ошмяны" и компания. Минус Кировск, Ветка и "Узда". Все команды второй лиги (руск.). football.by (29 сакавіка 2023). Праверана 18 красавіка 2023.

[1]

[* 1]

[* 2]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]