Перайсці да зместу

Вячаслаў Сяргеевіч Грыгараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Грыгараў.
Футбол
Вячаслаў Грыгараў
Поўнае імя Вячаслаў Сяргеевіч Грыгараў
Нарадзіўся 8 сакавіка 1982(1982-03-08)[1] (43 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 180 см
Вага 68 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Цэнтр футбола
Пасада галоўны трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1998—1999 Беларусь РВАР (Мінск) 40 (5)
2000 Беларусь РШВСМ-Алімпія (Мінск) 4 (1)
2000—2002 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 40 (7)
2003—2004 Беларусь Тарпеда-СКА (Мінск) 40 (2)
2005—2006 Беларусь Нёман (Гродна) 37 (1)
2007 Беларусь Граніт (Мікашэвічы) 12 (1)
2007 Чэхія Мутэніцы
2008—2010 Беларусь Граніт (Мікашэвічы) 61 (2)
2011—2015 Беларусь Слуцк 107 (4)
Нацыянальная зборная[* 2]
2001—2002 Беларусь Беларусь (да 21) 3 (0)
Трэнерская кар’ера
2015 Беларусь Слуцк в. а.
2016—2017 Беларусь Слуцк
2019—2020 Беларусь ЖФК Мінск
2021 Беларусь Рух (Брэст) трэнер
2021—2022 Беларусь Рух (Брэст)
2022— Беларусь Цэнтр футбола (Брэст)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 18 красавіка 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Вячаслаў Грыгараў (нар. 8 сакавіка 1982, Баранавічы) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам брэсцкага «Цэнтра футбола».

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаў кар’еру ў мінскіх клубах РВАР і «РШВСМ-Алімпія», якія ўваходзілі ў сістэму барысаўскага БАТЭ, а ў 2000 дэбютаваў і ў асноўнай камандзе клуба. У сезоне 2001 трывала з’яўляўся на полі, а сезон 2002 выйшаў няўдалым, і Вячаслаў перайшоў у мінскае «Тарпеда-СКА». У 2005 годзе, пасля таго як тарпедаўцы па фінансавых прычынах адмовіліся ад удзелу ў Вышэйшай лізе, перайшоў у «Нёман».

У 2007 годзе стаў іграком мікашэвіцкага «Граніта», якому дапамог выйсці ў Вышэйшую лігу (хоць сам на некаторы час ад’ехаў у Чэхію, дзе выступаў у трэцім дывізіёне). У 2008—2009 гуляў за «Граніт» у Вышэйшай лізе, застаўся ў клубе і пасля вылету ў Першую лігу.

У 2011 годзе стаў іграком «Слуцка», дзе неўзабаве стаў адным з лідараў. Дапамог клубу ў сезоне 2013 перамагчы ў Першай лізе. У сезоне 2014 быў асноўным апорным абаронцам каманды ў Вышэйшай лізе.

У студзені 2015 года падоўжыў кантракт са «Слуцкам»[2]. Пачатак сезону 2015 прапусціў з-за траўмы, на полі з’явіўся толькі ў чэрвені. У жніўні 2015 года, пасля адстаўкі галоўнага трэнера случан Юрыя Крата, Грыгараў быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера[3]. У выніку, здолеў узняць каманду з апошняга 14-га месца на 11-е.

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за моладзевую зборную Беларусі.

Трэнерская кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2016 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B[4] і неўзабаве быў зацверджаны на пасадзе галоўнага трэнера «Слуцка»[5]. Сезон 2016 года пад кіраўніцтвам Грыгарава каманда правяла няўдала, доўгі час знаходзілася ў зоне вылету. Пасля паражэння ў верасні ад аўтсайдэра, мікашэвіцкага «Граніта», Грыгараў быў адпраўлены ў адстаўку, але неўзабаве кіраўніцтва клуба вырашыла пакінуць трэнера на пасадзе, а звольніць яго памочніка Андрэя Баса. У студзені 2017 года стала вядома, што «Слуцк» не будзе падаўжаць кантракт з трэнерам[6].

Пазней стаў працаваць дзіцячым трэнерам у структуры «Мінска»[7]. У снежні 2019 года стаў галоўным трэнерам жаночай каманды «Мінск»[8]. Пакінуў пасаду ў кастрычніку 2020 года[9].

У пачатку 2021 года ўвайшоў у трэнерскі штаб брэсцкага «Руха» ў якасці старшага трэнера. У жніўні 2021 года, пасля адстаўкі Кірыла Альшэўскага, быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера[10]. У снежні 2021 года быў зацверджаны галоўным трэнерам, падпісаўшы двухгадовы кантракт[11]. У пачатку 2022 года рыхтаваў каманду да новага сезона, застаўся ў клубе і ў сакавіку, пасля таго як «Рух» зняўся з Вышэйшай лігі[12], аднак у красавіку брэсцкі клуб адмовіўся і ад удзелу ў Другой лізе. Тым не меней, Грыгараў застаўся працаваць з юнацкімі камандамі «Руха», якія працягвалі выступаць у юнацкім першыстве, а з лета, пасля таго як акадэмія «Руха» была пераўтворана ў «Цэнтра развіцця футбола», перайшоў туды. У пачатку 2023 года ўзначаліў каманду «Цэнтра футбола», якая заявілася ў Другую лігу[13].

У жніўні 2023 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі PRO[14].

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
1998 Д3-А РВАР Беларусь 20 2
1999 Д3-А РВАР Беларусь 20 3
2000 (1) Д3-А РШВСМ-Алімпія Беларусь 4 1
2000 (2) Д1 БАТЭ Беларусь 12 2
2001 Д1 БАТЭ Беларусь 23 2
2002 Д1 БАТЭ Беларусь 5 0
2003 Д1 Тарпеда-СКА Беларусь 15 0
2004 Д1 Тарпеда-СКА Беларусь 25 2
2005 Д1 Нёман Беларусь 20 1
2006 Д1 Нёман Беларусь 17 0
2007 (1) Д2 Граніт Беларусь 12 1
2007/08 (1) Д3 Мутэніцы Чэхія ? ?
2008 Д1 Граніт Беларусь 25 2
2009 Д1 Граніт Беларусь 12 0
2010 Д2 Граніт Беларусь 24 0
2011 Д2 Слуцк Беларусь 28 1
2012 Д2 Слуцк Беларусь 19 2
2013 Д2 Слуцк Беларусь 25 1
2014 Д1 Слуцк Беларусь 27 0
2015 Д1 Слуцк Беларусь 8 0

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Vyacheslav Grigorov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Лошанков, Григоров, Зенько и и еще четыре футболиста продлили контракты со «Слуцком»
  3. ↑ Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера «Слуцка»
  4. ↑ Футбол. Дмитрий Молош, Андрей Разин и Александр Сулима получили тренерские лицензии категории «В» УЕФА
  5. ↑ Вячеслав Григоров официально назначен главным тренером «Слуцка»
  6. ↑ Футбол. Олег Караневский: приняли решение контракт с Григоровым не продлевать
  7. ↑ Бывший тренер «Слуцка» Григоров работает с детьми в структуре «Минска»
  8. ↑ Григоров возглавил женскую команду "Минска"
  9. ↑ Лухвич сменил Григорова на посту главного тренера женской команды "Минска"
  10. ↑ Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера "Руха"
  11. ↑ Вячеслав Григоров назначен исполняющим обязанности главного тренера "Руха"
  12. ↑ "С финансированием все должно быть хорошо". Как "Рух" перестраивается для участия во второй лиге
  13. ↑ Плюс "Волат", "Торпеда", "Ореса", "Ошмяны" и компания. Минус Кировск, Ветка и "Узда". Все команды второй лиги (руск.). football.by (29 сакавіка 2023). Праверана 18 красавіка 2023.
  14. ↑ Радьков, Челядинский, Горовцов и еще 16 тренеров стали обладателями лицензий PRO (руск.). football.by (14 жніўня 2023). Праверана 11 верасня 2023.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вячаслаў_Сяргеевіч_Грыгараў&oldid=4914974"