Іванава Слабада (Лельчыцкі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Іванава Слабада
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 318 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2356
Паштовыя індэксы
247854
Аўтамабільны код
3
СААТА
3228856066
Іванава Слабада на карце Беларусі ±
Іванава Слабада (Лельчыцкі раён) (Беларусь)
Іванава Слабада (Лельчыцкі раён)
Іванава Слабада (Лельчыцкі раён) (Гомельская вобласць)
Іванава Слабада (Лельчыцкі раён)

Іва́нава Слабада́[1] (трансліт.: Ivanava Slabada, руск.: Иванова Слобода) — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Тонежскага сельсавета.

Размешчана за 5 км на паўночны ўсход ад Тонежа, за 46 км на паўночны захад ад раённага цэнтра Лельчыцы, за 55 км ад чыгуначнай станцыі Жыткавічы. Цэнтр камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Іванава Слабада».

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Па пісьмовых крыніцах вядома ў XIX стагоддзі як вёска Тонежскай воласці Мазырскага павета.

Перад вайной у вёсцы жыло 723 чалавекі[2].

Падчас Вялікай Айчыннай вайны была акупавана гітлераўцамі. У студзені 1943 года імі былі спалена ўся вёска (141 двор), забіта 9 жыхароў[2].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1838 год — 15 двароў, 109 жыхароў
  • 1909 год — 85 двароў, 607 жыхароў
  • 1917 год — 106 двароў, 662 жыхары
  • 1940 год — 141 двор, 723 жыхары
  • 1971 год — 271 двор, 1062 жыхары
  • 1998 год — 246 двароў, 591 жыхар
  • 2000 год — 257 двароў, 592 жыхары

Інфраструктура[правіць | правіць зыходнік]

Механічныя майстэрні, лясніцтва. Базавая школа, Дом культуры, бібліятэка, Дом быту, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, 3 крамы, аддзяленне ашчаднага банка «Беларусбанк».

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Слабада́
  2. а б Иванова Слобода Архівавана 6 сакавіка 2016. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага раёна. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]