Казлы (Вілейскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Казлы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1771
Паштовыя індэксы
222431
Аўтамабільны код
5
СААТА
6213827071
Казлы на карце Беларусі ±
Казлы (Вілейскі раён) (Беларусь)
Казлы (Вілейскі раён)
Казлы (Вілейскі раён) (Мінская вобласць)
Казлы (Вілейскі раён)

Казлы́[1] (трансліт.: Kazly, руск.: Козлы) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Ільянскага сельсавета.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 30 км на паўднёвы ўсход ад Вілейкі, 84 км ад Мінска, 23 км ад чыг. ст. Уша на лініі Мінск—Маладзечна.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1794 г. вёска ў Ашмянскім павеце, у складзе маёнтка Ілья, маёмасць падскарбія ВКЛ Міхаіла Клеафаса Агінскага; канфіскавана ў казну. У 1800 г. ў Вілейскім павеце Мінскай губерні Расійскай імперыі, уласнасць генерал-аншэфа М. Салтыкова; у 1828 г. ў маёнтку Асцюковічы І. Тукалы, 64 душы. У пач. XX ст. вёска ў Хаценчыцкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні, 318 жыхароў, 483 дзесяцін зямлі; школа граматы.

З 1921 года вёска ў складзе Польскай Рэспублікі. У 1938 г. у гміне Хаценчыцы Вілейскага павета Віленскага ваяводства[2].

З лістапада 1939 года ў БССР, з 15.1.1940 г. ў Ільянскім раёне Вілейскай вобласці, з 12.10.1940 г. ў Шыпкаўскім сельсавеце. У Вялікую Айчынную вайну з 25.6.1941 г. да 3.7.1944 г. акупіраваны нацыстамі. З фронту не вярнуліся 14 жыхароў. З 20.9.1944 г. ў Ільянскім, з 20.7.1957 г. ў Вілейскім раёнах Маладзечанскай вобласці. 29.7.1950 г. створаны калгас «Герой працы». З 16.7.1954 г. ў складзе Ільянскага сельсавета, з 20.1.1960 г. ў Мінскай вобласці.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1800 год — 181 жыхар, 22 двары.
  • 1866 год — 251 жыхар, 24 двары[3].
  • 1921 год — 398 жыхароў, 69 двароў[4].
  • 1931 год — 436 жыхароў, 78 двароў[5].
  • 1960 год — 344 жыхары.
  • 2008 год — 84 жыхары, 50 гаспадарак.

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Агаленне Вінцантова

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/568
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 57

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]