Касцяневічы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Касцяневічы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 107 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1771
Паштовыя індэксы
222429
Аўтамабільны код
5
СААТА
6213834106
Касцяневічы на карце Беларусі ±
Касцяневічы (Беларусь)
Касцяневічы
Касцяневічы (Мінская вобласць)
Касцяневічы

Касцяне́вічы[1] (трансліт.: Kascianievičy, руск.: Костеневичи) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Людвіноўскага сельсавета.

У 1940—2013 гадах цэнтр Касцяневіцкага сельсавета[2].

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вёска знаходзіцца за 24 км у напрамку на паўночны ўсход ад горада Вілейка[3], за 95 км ад Мінска[3], на аўтамабільнай дарозе Р29.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1998 год — 237 жыхароў, 109 двароў[3].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Касцёл Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Дзевы Марыі

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области Архівавана 31 сакавіка 2016.
  3. а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — С. 166.
  • Республика Беларусь. Минская область: Общегеографический атлас / Ред. Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2008. — С. 7. — 48 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-054-2. (руск.)
  • Ліст карты N-35-55. Выданне 1987 г. Стан мясцовасці на 1984 г. (руск.)
  • Скурко, А. Нашчадкі чараўніка: як жыве вёска, дзе ў XVII стагоддзі адбыўся адзін з апошніх вядзьмарскіх працэсаў // Наша гісторыя, №5, 2018, с. 50-52. ISBN 2617-2305

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]