Кунаса (вёска)

Кунаса
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Нясвіжскі
Сельсавет	Сейлавіцкі
Каардынаты	53°19′11″ пн. ш. 26°48′42″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	122 чал. (2010);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1770
Паштовыя індэксы	222623
Аўтамабільны код	5
	Кунаса на Вікісховішчы

Ку́наса^[1] (трансліт.: Kunasa, руск.: Куноса) — вёска ў Нясвіжскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Сейлавіцкага сельсавета.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва ад назвы рэчкі Кунаскі, прытока ракі Гавезны. Яе адпачатная назоўная форма захавалася ў назве вёскі.

Ад літоўскага kunė «балота, твань», ад яго таксама рачная назва Кунава (на Верхнім Павоччы)^[2].

Корань пашыраны гідранімічным пашыральнікам тыпу -es-, які таксама ў такіх балцкіх гідронімах на Верхнім Падняпроўі і Верхнім Падзвінні, як Akesà (> Ачоса), Vilkesà (> Воўчас, Аўчоса), Velesà (Веляса^[ru])^[3]^[4]. Ён шырока прысутны ў літоўскім назва- і словаўтварэнні: žalias «зялёны» — žalesà «зеляніна; зяленіва», rudas «руды» — Rudesa «Рудая (рака)»^[5]^[6].

Назва значыць «Балацінная (рака)».

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Свята-Дабравешчанская царква, канец XIX ст.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Куно́сы, мн.. Кунасы́, мн.
↑ Топоров В. Н. Балтийский элемент в гидронимии Поочья III // Балто-славянские исследования 1988—1996. Москва, 1997. С. 298.
↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 155—156, 168, 181, 194—195.
↑ K. Būga. Rinktiniai raštai. T. 3. Vilnius, 1961. С. 544—545, 547, 608.
↑ P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1996. C. 311—314.
↑ S. Ambrazas. Daiktavardžių darybos raida II. Vilnius, 2000. С. 30, 99.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кунаса (вёска)

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Куно́сы, мн.. Кунасы́, мн.

[2] Топоров В. Н. Балтийский элемент в гидронимии Поочья III // Балто-славянские исследования 1988—1996. Москва, 1997. С. 298.

[3] В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 155—156, 168, 181, 194—195.

[4] K. Būga. Rinktiniai raštai. T. 3. Vilnius, 1961. С. 544—545, 547, 608.

[5] P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1996. C. 311—314.

[6] S. Ambrazas. Daiktavardžių darybos raida II. Vilnius, 2000. С. 30, 99.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Сейлавіцкі сельсавет
Цэнтр	Сейлавічы
Аграгарадкі	Старыя Навасёлкі · Юшавічы
Вёскі	Амлынцы · Андрушы · Бузуны · Бучныя · Затур'я · Кунаса · Кучынаўшчына · Новыя Навасёлкі · Петухоўшчына · Ракавічы · Стрыхараўшчына · Цагельня