Малыя Шчытнікі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Вёска Малыя Шчытнікі)
Вёска
Малыя Шчытнікі
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 127 чал. (1999)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 162
Аўтамабільны код
1
СААТА
1212820081
Малыя Шчытнікі на карце Беларусі ±
Малыя Шчытнікі (Беларусь)
Малыя Шчытнікі
Малыя Шчытнікі (Брэсцкая вобласць)
Малыя Шчытнікі

Малы́я Шчы́тнікі[1] (трансліт.: Malyja Ščytniki, руск.: Малые Щитники) — вёска ў Брэсцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Лышчыцкага сельсавета. Размешчаны за 23 кіламетры на поўнач ад Брэста, 2,5 кіламетры ад чыгуначнай станцыі Лышчыцы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Паводле пісьмовых крыніц вядомы з XVI стагоддзя як шляхецкая ўласнасць у Берасцейскім павеце Вялікага Княства Літоўскага. У 1566 годзе ў Берасцейскім старостве, належала зямянам Гарнастаевым. У 1742 годзе ў прысядзібным парку пабудаваны з цэглы невялікі касцёл.

Сядзіба ў 1893 годзе

У XIX стагоддзі вёска ў Брэсцкім павеце Гродзенскай губерні. У 1821 годзе пан Ф. Паніхвіцкі сумесна з мясцовым святаром А. Будзіловічам пабудаваў мураваную праваслаўную царкву з драўлянай званіцай. У 1886 годзе сяло, цэнтр маёнтка Шчытнікі; 96 мужчын, 102 жанчыны. У 1890 годзе маёнтак належаў пані В. Дхумоўскай, якая мела, якая мела 437 дзесяцін зямлі.

Уязная брама і сядзіба на здымку, зробленым да 1939 года

У 1905 годзе вёска (78 жыхароў) у Лышчыцкай воласці. Паводле Рыжскага мірнага дагавора ў складзе Польшчы, у Лышчыцкай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства.

З 1939 года ў складзе БССР. У Вялікую Айчынную вайну загінулі на фронце 10 жыхароў.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 63 гаспадаркі, 134 жыхары (2005)
  • 31 двор, 137 жыхароў (1921)
  • 47 двароў, 235 жыхароў (1941)
  • 234 жыхары (1959)
  • 163 жыхары (1970)
  • 63 гаспадаркі, 116 жыхароў (1997)

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Сучасны выгляд перабудаванай сядзібы
Мемарыяльны камень Казіміру Лышчынскаму

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]