Нача (Крупскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Вёска Нача, Крупскі раён)
Аграгарадок
Нача
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 505 чал. (2010)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1796
Паштовыя індэксы
2220010
Аўтамабільны код
5
Нача на карце Беларусі ±
Нача (Крупскі раён) (Беларусь)
Нача (Крупскі раён)
Нача (Крупскі раён) (Мінская вобласць)
Нача (Крупскі раён)

На́ча[1] (трансліт.: Nača, руск.: Нача) — аграгарадок у Крупскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Хацюхоўскага сельсавета.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Нацкага сельсавета[2].

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва ад назвы ракі Начы, на якой паселішча ўзнікла. Назва ракі Нача балцкага паходжання.

Гідранімічныя аналагі — літоўскія водныя назвы Nota, Notė, Notija, Notera[3], пруская *Nātangā (ад гэтага гідроніма назва прускага племя натангаў).

Гэтыя назвы ад захаванага ў гідраніміі балцкага *nātā «цячэнне», якое з дапамогай пашыральніка -t- ад індаеўрапейскага *(s)na- «цячы»[4].

Назва Нача значыць «Плыткая (рака)». Назва звязаная з хуткасцю рачной плыні.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Аграгарадок знаходзіцца за 14 км у напрамку на захад ад горада Крупкі, за 103 км ад Мінска, каля правага берага ракі Нача[5], прыкладна за 2 км у напрамку на поўдзень ад аўтамабільнай дарогі М1 (E30)[6].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 2000 год — 538 жыхароў у 201 двары[5].

Памятныя мясціны[правіць | правіць зыходнік]

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
  3. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 231—232.
  4. V. Mažiulis. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. Vilnius, 2013. C. 649.
  5. а б БелЭн 2000.
  6. Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 14. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)
  7. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 233. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
  8. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 386. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]