Пляханава (Гарадоцкі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Пляханава
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 20 чал. (1999)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2139
Аўтамабільны код
2
Пляханава на карце Беларусі ±
Пляханава (Гарадоцкі раён) (Беларусь)
Пляханава (Гарадоцкі раён)
Пляханава (Гарадоцкі раён) (Віцебская вобласць)
Пляханава (Гарадоцкі раён)

Пляха́нава[1] (трансліт.: Pliachanava, руск.: Плеханово) — вёска ў Гарадоцкім раёне Віцебскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Віраўлянскага сельсавета.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 56 км на паўночны захад ад горада Гарадок, за 18 км ад чыгуначнай станцыі Езярышча на лініі Віцебск — Невель, за 93 км ад Віцебска. Рэльеф раўнінны. На захадзе і поўначы ад вёскі працякае рака Обаль (прыток Заходняй Дзвіны). На ўсходзе працякае ручай (прыток ракі Обаль). У заходнім напрамку ляжыць лясны масіў. Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз вёску Лапцёўка і далей па шашы Гарадок — Невель.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У канцы XVIII стагоддзя вёска ў Гарадоцкім павеце Полацкай губерні. У 1795 годзе ў складзе Обальскай вотчыны графа Станіслава Бурдзімскага, перададзена ў казну. У 1-й палове XIX стагоддзя ў Гарадоцкім павеце Віцебскай губерні, у складзе дзяржаўнага маёнтка Езярышча. У 1839 годзе ў складзе войтаўства Обальскага дзяржаўнага маёнтка Езярышча, адносілася да Мехаўскага праваслаўнага прыхода. У 2-й палове XIX стагоддзя ў маёнтку Обаль, у складзе Прусаўскага сельскага таварыства і Обальскай воласці, адносілася да Обальскага праваслаўнага прыхода. У 1893 годзе адкрыта школа граматы, 1 настаўнік, 17 вучняў (1896). З 25 сакавіка 1923 года ў Невельскім павеце. У сакавіку 1924 года вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года ў Халамерскім сельсавеце Езярышчанскага, з 12 кастрычніка 1929 года Гарадоцкага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). З 12 лютага 1935 года ў Мехаўскім раёне, з 20 лютага 1938 года ў Віцебскай вобласці. У Другую сусветную вайну ў лістападзе 1942 года вёска спалена (44 двары), забілі 29 жыхароў. З фронту не вярнуліся 13 вяскоўцаў. У 1944—1950 гадах дзейнічаў калгас «Чырвоная Горка». З 18 сакавіка 1958 года вёска ў Езярышчанскім раёне. З 25 снежня 1962 года ў Гарадоцкім раёне. У 2000 годзе ў саўгасе «Маяк», працаваў магазін. Да 2004 года ўваходзіла ў склад Халамерскага сельсавета[2]. У 2012 годзе ў складзе КУСП «Маяк».

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 7 двароў, 37 рэвізскіх душ (1785)
  • 28 рэвізскіх душ (1839)
  • 3 двары, 14 жыхароў (1841)
  • 2 двары, 15 рэвізскіх душ (1850)
  • 6 двароў, 43 жыхары (пачатак 20 стагоддзя)
  • 4 двары (1918)
  • 6 двароў, 27 жыхароў (1926)
  • 66 жыхароў (1959)
  • 64 жыхары (1970)
  • 10 гаспадарак, 9 жыхароў (2000)
  • 4 гаспадаркі, 4 жыхары (2018)

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
  2. Решение Витебского областного Совета депутатов от 8 апреля 2004 г. № 55 Об изменении административно-территориального устройства районов Витебской области Архівавана 5 кастрычніка 2021.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.
  • Плеханы // Лист карты N-35-12. Издание 1987 года. Состояние местности на 1984 год. (руск.)
  • Плеханово // Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 14. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]