Прыбар (Буда-Кашалёўскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Прыбар
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Колькасць двароў
50
Насельніцтва
105 чалавек (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2336
Аўтамабільны код
3
Прыбар на карце Беларусі ±
Прыбар (Буда-Кашалёўскі раён) (Беларусь)
Прыбар (Буда-Кашалёўскі раён)
Прыбар (Буда-Кашалёўскі раён) (Гомельская вобласць)
Прыбар (Буда-Кашалёўскі раён)

Пры́бар[1] (трансліт.: Prybar, руск.: Прибор) — вёска ў Буда-Кашалёўскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Мікалаеўскага сельсавета.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Размяшчэнне[правіць | правіць зыходнік]

У 24 км на поўнач ад раённага цэнтра і чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (на лініі Жлобін — Гомель), 72 км ад Гомеля.

Гідраграфія[правіць | правіць зыходнік]

На захадзе меліярацыйны канал.

Транспартная сетка[правіць | правіць зыходнік]

Транспартныя сувязі па прасёлкавай дарозе, затым па шашы Доўск — Гомель. Планіроўка складаецца з просталінейнай вуліцы з завулкам, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўночны захад і забудаванай двухбакова драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Па пісьмовых крыніцах вядомая з пачатку XIX стагоддзя як вёска ў Гарадзецкай воласці Рагачоўскага павета Магілёўскай губерні. У 1858 годзе ў складзе маёнтка Прыбар, у валоданні памешчыка Варварына. У 1870 годзе пачала працаваць сукнавальня. Па перапісе 1897 года знаходзіўся хлебазапасны магазін. У 1909 годзе 331 дзесяціна зямлі, млын.

З 20 жніўня 1924 года да 1939 года цэнтр Прыбарскага сельсавета Гарадзецкага, з 4 жніўня 1927 года Рагачоўскага, з 5 красавіка 1936 года Буда-Кашалёўскага раёнаў Бабруйскай (да 26 ліпеня 1930 года) акругі, з 20 лютага 1938 года Гомельскай вобласці.

У 1929 годзе арганізаваны калгас «Новае жыццё», працавалі 3 ветракі. Падчас Вялікай Айчыннай вайны адмысловы дэсант савецкіх салдат 4 студзеня 1944 года разграміў штаб нямецкай 167-й дывізіі, які мясціўся ў вёсцы. Гэта аперацыя ў значнай ступені забяспечыла паспяховае наступленне савецкіх войскаў і захоп плацдарму на заходнім беразе ракі Дняпро. На фронце загінулі 46 жыхароў вёскі. У 1959 годзе ў складзе саўгаса «Чачора» (цэнтр — вёска Саўгасная). Працаваў фельчарска-акушэрскі пункт.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Колькасць[правіць | правіць зыходнік]

  • 2004 год — 50 гаспадарак, 105 жыхароў.

Дынаміка[правіць | правіць зыходнік]

  • 1816 год — 16 двароў, 90 жыхароў.
  • 1858 год — 18 двароў, 109 жыхароў.
  • 1897 год — 33 двары, 217 жыхароў (паводле перапісу).
  • 1909 год — 42 двары, 278 жыхароў.
  • 1925 год — 52 двары.
  • 1959 год — 335 жыхароў (паводле перапісу).
  • 2004 год — 50 гаспадарак, 105 жыхароў.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]