Ракшыцы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Вёска Ракшыцы)
Вёска
Ракшыцы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1771
Паштовыя індэксы
222442
Аўтамабільны код
5
Ракшыцы на карце Беларусі ±
Ракшыцы (Беларусь)
Ракшыцы
Ракшыцы (Мінская вобласць)
Ракшыцы

Ра́кшыцы[1] (трансліт.: Rakšycy, руск.: Ракшицы) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Ільянскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1800 годзе вёска ў сумесным уладанні Аляксандры Гарайн (6 двароў, 21 жыхар) і Ігнація Падгайскага (5 двароў, 26 жыхароў).

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе гміны Даўгінава Вілейскага павета Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

У 1940—1954 гадах — цэнтр Ракшыцкага сельсавета. Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Альковіцкага сельсавета[6].

Ракшыцы

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1800 год — 11 двароў, 47 жыхароў
  • 1931 год — 48 двароў, 279 жыхароў[7].
  • 2003 год — 26 двароў, 42 жыхары

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.
  4. https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
  7. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Памяць. Вілейскі раён. // — Мн.: БелТА., 2003. — 704 с. — (Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі.). — 3000 экз. — ISBN 985-6302-56-0

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]