Рэпішча (Пухавіцкі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Рэпішча
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 3 чал. (1 студзеня 2002)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1713
Аўтамабільны код
5
Рэпішча на карце Беларусі ±
Рэпішча (Пухавіцкі раён) (Беларусь)
Рэпішча (Пухавіцкі раён)
Рэпішча (Пухавіцкі раён) (Мінская вобласць)
Рэпішча (Пухавіцкі раён)

Рэ́пішча[1] (трансліт.: Repišča, руск.: Репище) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавета.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва ўтворана ад угодзевага ўрочышча Рэпішча, дзе ўзнікла пасяленне.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 23 км на ўсход ад горада Мар’іна Горка, 23 км ад чыгуначнай Пухавічы Рудзенск на лініі МінскАчіповічы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У складзе Расійскай імперыі[правіць | правіць зыходнік]

Паводле перапісу 1917 года ваколіца Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні.

Найноўшы час[правіць | правіць зыходнік]

У Першую сусветную вайну ў лютым — снежні 1918 года была пад акупацыяй войскаў кайзераўскай Германіі.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі вёска ўвайшла ў склад БССР.

У жніўні 1919 — ліпені 1920 вёска знаходзілася пад польскай уладай.

У 1933 г. існаваў саўгас «Рэпішча», працаваў паравы млын, сталярная майстэрня, малочны завод, кузня.

Пад час Другой сусветнай вайны з канца чэрвеня 1941 г. да пачатку ліпеня 1944 г. акупіравана нямецкімі войскамі.

Да 29 чэрвеня 2006 года вёска ўваходзіла ў склад Краснаакцябрскага сельсавета[2].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1917 год — 34 двары, 208 жыхароў
  • 1 студзеня 2002 года — 6 двароў, 3 жыхары.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Памяць : Пухавіцкі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / [укладальнік А. А. Прановіч; рэдкалегія: А. М. Карлюкевіч і інш.]. — Мінск : Беларусь, 2003. — 748 с. — 3000 экз. ISBN 985-01-0251-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]