Перайсці да зместу

Вікенцій Іосіфавіч Аўдзей

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вікенцій Іосіфавіч Аўдзей
Асабістыя звесткі
Псеўданімы Касьян Вясёлы
Дата нараджэння 1886
Месца нараджэння
Дата смерці 1916
Месца смерці
Грамадзянства Расійская імперыя
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці
Мова твораў руская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віке́нцій Іо́сіфавіч Аўдзе́й (1886, паводле іншых звестак 1891, вёска Губы Вілейскага павета — 1916) — беларускі драматург, літаратар.

Яго п’еса «Не розумам сцяміў, а сэрцам», напісаная па-руску, надрукаваная ў часопісе «Крестьянин» у 1909 годзе, была вельмі папулярная сярод сялянства і неаднаразова ставілася беларускімі аматарскімі дружынамі ў вёсках Беларусі[1].

Закончыў Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю (1905), Віленскі настаўніцкі інстытут (1910). Працаваў у гарадскіх вучылішчах Вільні і Вілейкі. Удзельнік Першай сусветнай вайны, скончыў Аляксандраўскае ваеннае вучылішча  (руск.). Афіцэр расійскай імператарскай арміі: прапаршчык (1 студзеня 1916), падпаручнік (20 лістапада 1916), паручнік 207-га пяхотнага Новабаязецкага палка[2], загінуў у канцы 1916 года на руска-аўстрыйскім фронце ў Карпатах[3], па афіцыйным дакументам памёр 8 верасня 1917 года.

Пра пачатак літаратурнай дзейнасці звестак не захавалася. Друкавацца пачаў, калі быў студэнтам настаўніцкага інстытута. У часопісе «Крестьянин» змяшчаў вершы, апавяданні, допісы. У 1909 годзе надрукаваў апавяданне «Пустэльнік у свеце», вытрыманае ў духу рэлігійнага павучання і сацыяльна-бытавую драму «Не розумам сцяміў, а сэрцам», прасякнутаю матывамі грамадскай справядлівасці, спагадай да бедных. П’еса была папулярнай, яе часта ставілі самадзейныя тэатры Заходняй Беларусі.

Ушанаванне памяці

[правіць | правіць зыходнік]

На радзіме, у вёсцы Губы ўсталяваны памятны знак.

  • Памяць. Вілейскі раён. // — Мн.: БелТА., 2003. — 704 с. — (Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі.). — 3000 экз. — ISBN 985-6302-56-0