Перайсці да зместу

Віктар Іванавіч Вярсоцкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віктар Іванавіч Вярсоцкі
Дата нараджэння 27 чэрвеня 1923(1923-06-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 5 лютага 2004(2004-02-05) (80 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, педагог
Месца працы
Жанр жывапіс
Вучоба
Уплыў Валянцін Віктаравіч Волкаў, Іван Восіпавіч Ахрэмчык, Хаім Майсеевіч Ліўшыц і Натан Майсеевіч Воранаў
Член у
Узнагароды
Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Чырвонай Зоркі медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За ўзяцце Берліна» медаль «За вызваленне Варшавы»
Заслужаны настаўнік Беларускай ССР Заслужаны дзеяч культуры Польшчы

Віктар Іванавіч Вярсоцкі (27 чэрвеня 1923, г. Мінск — 5 лютага 2004) — беларускі жывапісец і педагог. Заслужаны настаўнік БССР (1966).

Нарадзіўся 27 чэрвеня 1923 года ў Мінску. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. У 1951 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча[1]. Удзельнічаў у мастацкіх выстаўках з 1951 года. На педагагічнай працы з 1952 года[2].

У 1968 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут, дзе вучыўся ў В. Волкава, І. Ахрэмчыка, Х. Ліўшыца і Н. Воранава[1].

З’яўляецца ўдзельнікам мастацкіх выставаў з 1951 года. У 1962—1972 гадах выкладаў у Мінскім мастацкім вучылішчы[1]. Старшыня праўлення Мастацкага фонду БССР з 1977 года[2].

Член Беларускага саюза мастакоў з 1966 года[1].

Жыў у Мінску[1]. Памёр 5 лютага 2004 года[3].

Працуе ў жанры лірычнага, гарадскога і мемарыяльнага пейзажу[2]. Сярод работ: «Нёман скрозь стагоддзі», «Нарач», «Мой Мінск», «Венецыя», «Беларускія прасторы», «Вясна», «Край лясоў і азёр», «Ліпеньская навальніца», «Дуб А. Міцкевіча ў Шчорсах»[1], «Аўтастрада» (1951), «Гарадскі пейзаж» (1955), «Дарогі Міншчыны» (1971), «Над Свіслаччу цішыня» (1972), «Вечар. Бярэзіна» (1979)[2], а таксама нацюрморт «Ружы»[1]. Тэме вайны прысвечаны палотны «Хатынь. Рэквіем» (1967), «У Варшаве 17 студзеня 1945 года» (1974)[2]. Стварыў серыю карцін «Па Ленінскім месцах за мяжой» (1970): «Парыж. Вуліца Мары-Роз», «Лондан. Джон-стрыт увечары», «Дом, дзе друкавалася газета „Іскра“»[2].

Творы мастака захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах БСМ, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, Магілёўскім абласным мастацкім музеі імя П. Масленікава, Гродзенскай, Мазырскай, Пінскай, Ялцінскай і Ульянаўскай карцінных галерэях, а таксама ў Нацыянальным музеі Эфіопіі ў Адыс-Абебе[1].

Ганараваны званняў Заслужаны настаўнік Беларусі (1966), Заслужаны дзеяч культуры Польшчы (1980)[1][4].

  1. а б в г д е ё ж з Вярсоцкі Віктар Іванавіч // Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998 = Belarussian union of artists, 1938—1998 : Энцыкл. давед. / Аўт.-склад.: Б. А. Крэпак і інш.. — Мн.: ВТАА «Кавалер Паблішэрс», 1998. — 663 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-6427-09-6.
  2. а б в г д е Версоцкий Виктор Иванович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 111. — 737 с.
  3. Віктар Іванавіч Вярсоцкі на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
  4. Вярсоцкі, Віктар Іванавіч (19232004)
  • Версоцкий Виктор Иванович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 111. — 737 с.
  • Вярсоцкі Віктар Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
  • Вярсоцкі Віктар Іванавіч // Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998 = Belarussian union of artists, 1938—1998 : Энцыкл. давед. / Аўт.-склад.: Б. А. Крэпак і інш.. — Мн.: ВТАА «Кавалер Паблішэрс», 1998. — 663 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-6427-09-6.
  • Багданава Г. Б. Вярсоцкі Віктар Іванавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 198. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.