Віктар Германавіч Казанцаў

Віктар Германавіч Казанцаў
Дата нараджэння	22 лютага 1946(1946-02-22)
Месца нараджэння	Коханава, Коханаўскі сельсавет, Талачынскі раён, Віцебская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	14 верасня 2021(2021-09-14) (75 гадоў)
Месца смерці	Краснадар, муніцыпальнае ўтварэнне горад Краснадар[d], Краснадарскі край, Расія
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі Екацярынбургскае сувораўскае ваеннае вучылішча[d] Санкт-Пецярбургскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча[d] Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ
Грамадзянства	СССР  Расія
Прыналежнасць	Расія
Род войскаў	сухапутныя войскі
Званне
Камандаваў	Паўночна-Каўказская вайсковая акруга
Бітвы/войны	Афганская вайна Першая чачэнская вайна Другая чачэнская вайна Уварванне баевікоў у Дагестан
Узнагароды і званні	узнагародная зброя[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Германавіч Казанцаў (22 лютага 1946, в. Коханава, Талачынскі раён, Віцебская вобласць — 14 верасня 2021, Краснадар, Расія) — расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч. Генерал арміі (2000). Доктар педагагічных навук, кандыдат філасофскіх навук.

Біяграфія

Нарадзіўся 22 лютага 1946 года ў в. Коханава Талачынскага раёна Віцебскай вобласці.

Скончыў Свярдлоўскае сувораўскае ваеннае вучылішча (1956—1963), Ленінградскае каманднае агульнавайсковае вучылішча (1966), Ваенную акадэмію імя Фрунзе (1979), Ваенную акадэмію Генеральнага штаба (1987).

З 1966 года працаваў на камандных і штабных пасадах у Савецкай Арміі, з 1991 года — у расійскай арміі.

З 1993 года — начальнік штаба Забайкальскай ваеннай акругі, з 1996 года — першы намеснік камандуючага.

З 1997 года — камандуючы войскамі Паўночна-Каўказскай ваеннай акругі, адначасова ў 1999—2000 гадах узначальваў аб’яднаную групоўку войск, якая ажыццяўляла контр-тэрарыстычную аперацыю на Паўночным Каўказе.

У 2000—2004 гадах быў прадстаўніком Прэзідэнта Расіі ў Паўднёвай федэральнай акрузе.

Памёр 14 верасня 2021 года ў шпіталі ў Краснадары пасля працяглай хваробы.

Узнагароды

• Герой Расійскай Федэрацыі (Указ Прэзідэнта РФ ад 4 снежня 1999 года),
• ордэны «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» II і III ступеняў,
• ордэн Чырвонай Зоркі,
• ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені,
• ордэн «За ваенныя заслугі»,
• ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага,
• медаль «За баявыя заслугі».

Літаратура

• Генерал армии // Синеокая Толочинщина: история, экономика, культура, памятные места / А. А. Шнейдер. — Минск : Бизнесофсет, 2009. — С. 42.
• Долготович Б. Д. Казанцев Виктор Германович / Б. Д. Долготович // Регионы Беларуси : энциклопедия : в 7 т. / редкол.: Т. В. Белова [и др.]. — Минск: БелЭн імя П. Броўкі, 2010. — Т. 2.: Витебская область : в 2 кн. — Кн. 1. — С. 471—472.
• Долготович Б. Д.  Казанцев Виктор Германович / Б. Д. Долготович // Республика Беларусь : энциклопедия: [в 7 т.] / редкол.: Г. П. Пашков [и др.]. — Минск: БелЭн імя П. Броўкі, 2006. — Т. 3 : Герасименко-Картель. — С. 830.
• Казанцев Виктор Германович // Слава и гордость земли Витебской : биографический справочник / сост. М. Н. Пригожий; редкол.: М. П. Кузьмич [и др.]. — Витебск : Витебская областная типография, 2009. — С. 163.
• Королёв М. Генералы России / М. Королев // Наша Талачыншчына. — 2005. — 26 кастр. — С. 1.
• Юдчиц А. Генерал Казанцев / А. Юдчиц // Сцяг iльiча (Талачын). — 1999. — 27 лiстап. — С. 1.