Віталь Міхайлавіч Калеснікаў

Віталь Міхайлавіч Калеснікаў
Віталь Міхайлавіч Калеснікаў
Дата нараджэння	15 жніўня 1922
Месца нараджэння	Рагачоў, Рагачоўскі павет, Гомельская губерня, РСФСР;
Дата смерці	25 лістапада 1964 (42 гады)
Месца смерці	Барысаў, Мінская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Рагачоў;
Альма-матар	Школа № 2 імя В. М. Калеснікава; Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ (1952); Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі (1961);
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1964
Званне	палкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віталь Міхайлавіч Калеснікаў (1922—1964) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія

Віталь Калеснікаў нарадзіўся 15 жніўня 1922 года ў Рагачове (цяпер — Гомельская вобласць). Вучыўся ў Рагачоўскім педагагічным інстытуце. У лютым 1941 года Калеснікаў быў прызваны ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З чэрвеня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. У 1942 годзе ён скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы лейтэнант Віталь Калеснікаў камандаваў узводам 221-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі (руск.) (бел. 61-й арміі (руск.) (бел. Цэнтральнага фронта. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро^[1].

28 верасня 1943 года Калеснікаў адным з першых пераправіўся праз Дняпро ў раёне вёскі Вялле Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Падчас баёў на плацдарме на заходнім беразе ракі ён падняў сваіх байцоў у штыкавую атаку. У тых баях Калеснікаў асабіста знішчыў некалькі дзясяткаў салдатаў і афіцэраў ворага^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года гвардыі малодшы лейтэнант Віталь Калеснікаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»^[1]^[2].

Пасля заканчэння вайны Калеснікаў працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1952 годзе ён скончыў Ваеннай акадэміі імя Фрунзэ, у 1961 годзе — Ваенную акадэмію Генеральнага штаба (руск.) (бел.. Раптоўна памер 25 студзеня 1964 года, пахаваны ў Рагачове^[1].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга, Аляксандра Неўскага, Айчыннай вайны 1-й ступені, Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў^[1].

У гонар Калеснікава названая вуліца, школа і ўсталяваны абеліск у Рагачове^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е колесников Виталий Михайлович (руск.). Az Library. Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2013. Праверана 23 кастрычніка 2016.
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

Літаратура

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984. / стр. 244.

Спасылкі

Віталь Міхайлавіч Калеснікаў на сайце «Героі краіны»

[квм-1] а ^б ^в ^г ^д ^е колесников Виталий Михайлович (руск.). Az Library. Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2013. Праверана 23 кастрычніка 2016.

[2] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[1]

[2]