В’етнамская народная армія
| В’етнамская народная армія | |
|---|---|
| Дата заснавання | 22 снежня 1945 |
| Штаб-кватэра | Ханой |
| Занятыя ў войску | 482 000 (2014 год) |
В’етнамская народная армія (в’етн.: Quân Đội Nhân Dân Việt Nam) — афіцыйная назва ўзброеных сіл Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Стварэнне першых атрадаў рэгулярных сіл[правіць | правіць зыходнік]
Датай стварэння В’етнамскай народнай арміі (ВНА) лічыцца 22 снежня 1944 года. У гэты дзень быў створаны першы атрад рэгулярных сіл, якім камандаваў Во Нгуен Зіяп. На момант фарміравання атрад налічваў 34 байца, на ўзбраенні якіх меліся: 1 ручны кулямёт, 17 вінтовак, 2 пісталета і 14 крэмневых стрэльбаў. 24 і 25 снежня 1944 года атрад здзейсніў першыя баявыя аперацыі: былі атакаваны і захоплены дзве пазіцыі французскіх каланіяльных войскаў — пост у Нангане (правінцыя Каабанг) і пост у Файкхат (правінцыя Бакан)[1]. У далейшым, Во Нгуен Зіяп стаў першым галоўнакамандуючым ВНА.
У красавіку 1945 года колькасць атрадаў В’етміня (ваенна-палітычная арганізацыя, створаная Хо Шы Мінам для барацьбы за незалежнасць В’етнама ад Францыі і Японіі) дасягнула 1 тысячы байцоў, у гэты час было створана Галоўнае ваеннае камандаванне і адкрыты першыя школы для падрыхтоўкі камандных кадраў[2].
15 мая 1945 года ў выніку аб’яднання атрадаў «Выратавання Радзімы» і Атрадаў Вызвалення была створана «Армія вызвалення В’етнама»[3][4].
У Першай Індакітайскай вайне (1946—1954)[правіць | правіць зыходнік]
У ходзе Першай Індакітайскай вайны сілы Дэмакратычнай Рэспублікі В’етнам былі поўнасцю перааснашчаны дзякуючы падтрымцы Кітая і атрымалі значны баявы вопыт.
7 студзеня 1947 года быў сфармаваны 102-і пяхотны полк — першы полк рэгулярных сіл, які меў вайсковую структуру.
4 лістапада 1949 года в’етнамскія ўзброеныя сілы атрымалі новую назву — В’етнамская народная армія. Быў усталяваны прызыўны прынцып камплектавання арміі[5].
Да канца 1949 года сілы В’етміня налічвалі каля 40 тыс.байцоў (у тым ліку дзве пяхотныя дывізіі і некалькі асобных палкоў рэгулярных сіл, арганізаваных па вайсковым прынцыпу)[6].
У 1951 годзе было створана першае артылерыйскае падраздзяленне ВНА — 351-ы артылерыйскі дывізіён.
Пасля завяршэння вайны з Францыяй у 1954 годзе ВНА працягвала развівацца.
7 мая 1955 года былі створаны ваенна-марскія сілы.
3 сакавіка 1959 года была створана ўзброеная народная міліцыя (на аснове якой у далейшым былі створаны памежныя войскі)[7]. Таксама, у 1959 годзе была сфарміравана першая танкавая часць — 202-і танкавы полк, укамплектаваны танкамі Т-34-85[8].
У 1963 годзе былі створаны ваенна-паветраныя сілы.
У Другой Індакітайскай вайне (1957—1975)[правіць | правіць зыходнік]
Сур’ёзным выпрабаваннем для войска стала Другая Індакітайская вайна, падчас якой падраздзяленні ВНА ўдзельнічалі ў поўнамаштабных баявых дзеяннях на тэрыторыі Паўднёвага В’етнама, Лаоса і Камбоджы, а таксама забяспечвалі супрацьпаветраную абарону Паўночнага В’етнама. У амерыканскіх крыніцах, прысвечаных гэтаму перыяду, яна згадваецца як PAVN (People's Army of Viet Nam, Народная армія В'етнама) або NVA (North Vietnam's Army, паўночнав’етнамская армія). У 1975 годзе вайна завяршылася ўзяццем Сайгона.
Пасля перамогі, на ўзбраенне В’етнамскай Народнай арміі паступілі трафейныя ўзбраенне і ваенная тэхніка амерыканскай вытворчасці, якія раней знаходзіліся на ўзбраенні паўднёвав’етнамскай арміі.
У Трэцяй Індакітайскай вайны (1975—1990)[правіць | правіць зыходнік]
У другой палове 1970-х гадоў ВНА адлюстроўвала памежныя вылазкі камбаджыйскіх «чырвоных кхмераў». З 1979 па 1989 год акупавала Камбоджу, а таксама знаходзілася на тэрыторыі Лаоса. У 1979 годзе прымала ўдзел у адбіцці агрэсіі Кітая, следствам якой з’явіліся таксама Кітайска-в’етнамскія ўзброеныя сутыкненні (1979—1990).
Сучасны стан[правіць | правіць зыходнік]
Структура[правіць | правіць зыходнік]
Усе падраздзяленні ВНА знаходзяцца ў адной з трох груп: асноўныя сілы (Chủ lực), мясцовыя сілы (Địa phương), сілы народнай абароны (Dân quân-Tự vệ). Кожная з гэтых груп мае свой рэзерв.
У складзе ВНА існуюць наступныя віды войскаў:
- Сухапутныя сілы
- Сілы памежнай аховы (Biên phòng vi сутнасць Nam)
- Ваенна-марскія сілы (Hải quân nhân dân Việt Nam)
- Марская пяхота
- Сілы берагавой аховы (C Bottomnh SÁT Bin Bin vi Boutt Nam)
- Ваенна-паветраныя сілы і СПА
Падраздзяленні ВНА часта прыцягваюцца да сельскагаспадарчых работ і ліквідацыі наступстваў стыхійных бедстваў.
| Структура сухапутных сіл В’етнама | ||
|---|---|---|
| Назва | Размяшчэнне | Склад |
| 1-я ваенная акруга | паўночны ўсход | дзве пяхотныя дывізіі |
| 2-я ваенная акруга | паўночны захад | дзве пяхотныя дывізіі, пяхотны полк, танкавы полк, брыгада СПА, інжынерная брыгада, пяць часцей абароны прамысловых аб’ектаў |
| 3-я ваенная акруга | поўнач | дзве пяхотныя дывізіі, два танкавых палка, два пяхотных палка, артылерыйская брыгада, брыгада СПА, брыгада абароны прамысловых аб’ектаў |
| 4-я ваеннае акруга | поўнач | тры пяхотныя дывізіі, брыгада абароны прамысловых аб’ектаў, брыгада СПА, інжынерная брыгада, танкавы полк |
| Камандаванне абароны сталіцы | цэнтр | пяхотная дывізія, артылерыйскі полк, бранятанкавы батальён |
| 5-я ваенная акруга | цэнтр | тры пяхотныя дывізіі, артылерыйскі полк, інжынерная брыгада |
| 7-я ваенная акруга | поўдзень | чатыры пяхотныя дывізіі |
| 9-я ваенная акруга | поўдзень | чатыры пяхотныя дывізіі, інжынерная брыгада, артылерыйская брыгада |
| Асобныя часці | ||
| 1-ы корпус | поўнач | чатыры пяхотныя дывізіі, дывізія СПА, танкавая брыгада, артылерыйская брыгада, інжынерная брыгада |
| 2-і корпус | на тэрыторыі 1-й ваеннай акругі | тры пяхотныя дывізіі, дывізія СПА, танкавая брыгада, артылерыйская брыгада, інжынерная брыгада |
| 3-і корпус | на тэрыторыі 5-й ваеннай акругі | тры пяхотныя дывізіі, танкавы полк, артылерыйскі полк, полк ССА, інжынерны полк |
| 4-ы корпус | на тэрыторыі 7-й ваеннай акругі | тры пяхотныя дывізіі, полк СПА, артылерыйскі полк, інжынерны полк, полк ССА |
Тэхніка і ўзбраенне[правіць | правіць зыходнік]
У цяперашні час В’етнамская народная армія мае ў асноўным зброю савецкай і кітайскай вытворчасці. Удзельная доля савецкага ўзбраення ўзрасла ў канцы 1970-х гадоў у сувязі з астуджэннем в’етнамска-кітайскіх адносін.
Сістэма званняў[правіць | правіць зыходнік]
У В’етнамскай народнай арміі існуюць наступныя воінскія званні:
| Катэгорыя | Званне | Наземные войскі Lục quân |
ВПС Không quân |
ВМС Hải quân |
Пагранвойскі Bộ đội Biên phòng |
Берагавая ахова Cảnh sát biển |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Афіцэры Sĩ quan |
Генерал арміі Đại tướng |
|||||
| Генерал-палкоўнік Thượng tướng (Адмірал Đô đốc) |
||||||
| Генерал-лейтэнант Trung tướng (Віцэ-адмірал Phó Đô đốc) |
||||||
| Генерал-маёр Thiếu tướng (Контр-адмірал Chuẩn Đô đốc) |
||||||
| Старшы палкоўнік Đại tá |
||||||
| Палкоўнік Thượng tá |
||||||
| Падпалкоўнік Trung tá |
||||||
| Маёр Thiếu tá |
||||||
| Капітан Đại úy |
||||||
| Старшы лейтэнант Thượng úy |
||||||
| Лейтэнант Trung úy |
||||||
| Малодшы лейтэнант Thiếu úy |
||||||
| Курсанты (слухачы) Học viên |
Курсант (слухач) Học viên |
|||||
| Сяржанты Hạ sĩ quan |
Старшы сяржант Thượng sĩ |
|||||
| Сяржант Trung sĩ |
||||||
| Малодшы сяржант Hạ sĩ |
||||||
| Салдаты Chiến sĩ |
Радавы першага класа Binh nhất |
|||||
| Радавы другога класа Binh nhì |
Друкаваныя выданні[правіць | правіць зыходнік]
Друкаванымі выданнямі В’етнамскай народнай арміі з’яўляюцца:
- газета «Народная армія» («Quân đội nhân dân») [9];
- часопіс «Агульнанародная нацыянальная абарона» («Quốc phòng toàn dân»)«Quốc phòng toàn dân»)[10].
Зноскі
- ↑ История Второй Мировой войны 1939—1945 (в 12 томах) / редколл., гл. ред. А. А. Гречко. том 9. М., Воениздат, 1978. стр.327
- ↑ История Второй Мировой войны 1939—1945 (в 12 томах) / редколл., гл. ред. А. А. Гречко. том 11. М., Воениздат, 1980. стр.109-114
- ↑ История Вьетнама, середина XIX - середина XX в. (пер. с вьетнам. И.Д. Бакшт и В.И. Мещерякова). М., "Наука", 1991. стр.321
- ↑ Early Days: The Development of the Viet Minh Military Machine
- ↑ Е. П. Глазунов, М. П. Исаев. Страны Индокитая: путь борьбы и победы. М., «Мысль», 1984. стр.20
- ↑ Вьетнам // Советская военная энциклопедия. / ред. Н. В. Огарков. том 5. М., Воениздат, 1978. стр.544-545
- ↑ Л. Милованов. Бойцы революции // журнал "Пограничник", № 3, 1986. стр.57-59
- ↑ М.Б. Барятинский. Т-34. Лучший танк Второй мировой. М., Коллекция - Яуза, ЭКСМО, 2007. стр.122
- ↑ Афіцыйны сайт газеты
- ↑ Tạp chí Quốc phòng toàn dân(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 снежня 2018. Праверана 27 студзеня 2021.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- The Years of Fighting and Building of the Vietnamese People's Army. Ha-noi, 1951.
- Nguyen Cong Luan. The NVA: A New Look. // Infantry. — March-April 1975. — Vol. 65 — No. 2.
- Придыбайло А. Вьетнамская Народная армия. — М., 1974.
- Марков М., Корин А. Вооружённые силы Вьетнама // Зарубежное военное обозрение. — 1994. — № 3. — С. 8-13.