Перайсці да зместу

Ганна Мікалаеўна Маразоўская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ганна Мікалаеўна Маразоўская
Дата нараджэння 29 чэрвеня 1977(1977-06-29) (47 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік
Навуковая сфера сегнетаэлектрычнасць і тэарэтычная фізіка
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук[1] (2009)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды

 

Ганна Мікалаеўна Маразоўская (укр.: Ганна Миколаївна Морозовська; нар. 29 чэрвеня 1980) — украінскі фізік, вывучае сегнетаэлектрыку, доктар фізіка-матэматычных навук (2009), лаўрэат прэміі НАН Украіны імя В. Я. Лашкарова (2012)[3], прэмія Scopus Awards Ukraine 2016 года ў намінацыі «Лепшыя маладыя навукоўцы»[4] і прэміі Web of Science Award Ukraine 2018 года ў намінацыі «Highly cited researcher»[5][6][7], вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута фізікі НАН Украіны.

Аўтар больш за 250 навуковых прац, апублікаваных у вядучых міжнародных выданнях, у прыватнасці такіх як «Science» і «Physical Review Letters». Мае адны з самых высокіх навукаметрычных паказчыкаў у Scopus сярод навукоўцаў Украіны: індэкс Гірша 42,5416 цытаванняў, 237 дакументаў (па стане на красавік 2018 года)[8].

Тройчы запар, на працягу 2010, 2011 і 2012 гадоў, атрымлівала стыпендыю Вярхоўнай Рады Украіны для таленавітых маладых навукоўцаў[9][10][11].

У 2015 годзе была адзначана Амерыканскім фізічным таварыствам як выдатны рэцэнзент («Outstanding Referee») рукапісаў пададзеных у часопісы таварыства[12].

Уваходзіць у склад спецыялізаванага Вучонага савета Інстытута фізікі НАН Украіны па абароне дысертацый[13].

На працягу 1994—1999 гадоў вучылася на фізічным факультэце Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта. Пасля заканчэння магістратуры вучылася ў аспірантуры на радыёфізічным факультэце КНУ у 1999—2003 гадах. Першую навуковую працу апубліквала ў 1999 годзе. У 2003 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Фотаіндукаваныя працэсы рассейвання святла і мікрадаменаўтварэнне ў сегнетаэлектрыках» (навуковы кіраўнік В. В. Абухоўскі). З 2004 года працуе ў Інстытуце фізікі паўправаднікоў НАН Украіны. Доктарскую дысертацыю абараніла ў 2009 годзе на тэму «Лакальныя палярна-актыўныя ўласцівасці сегнетаэлектрыкаў і ўтварэнне іх нанадаменной структуры». У 2012 годзе перайшла ў Інстытут фізікі НАН Украіны. У 2013 годзе атрымала званне старшага навуковага супрацоўніка.

Значная частка работ апублікаваныя ў суаўтарстве з Я. А. Елісеевым, які вывучае сегнетаэлектрыкі ў Інстытуце праблем матэрыялазнаўства НАН Украіны.

Зноскі

  1. Енциклопедія сучасної УкраїниІнститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2001. — ISBN 966-02-2075-8
  2. а б Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
  3. Про присудження НАН України премій імені видатних учених у 2012 році. Архівавана з першакрыніцы 29 квітня 2014. Праверана 19 червня 2016.
  4. Учених Академії нагороджено престижними міжнародними відзнаками Scopus Awards Ukraine. Архівавана з першакрыніцы 12 серпня 2016. Праверана 19 червня 2016.
  5. МОН — Про вручення «Web of Science Award 2018». Архівавана з першакрыніцы 13 квітня 2018. Праверана 13 квітня 2018.
  6. НАН України — Web of Science Award Ukraine 2018. Архівавана з першакрыніцы 18 квітня 2018. Праверана 13 квітня 2018.
  7. Фото з нагородження Web of Science Award Ukraine 2018
  8. Scopus — Morozovska, Anna N.
  9. Про призначення у 2010 році іменних стипендій. Архівавана з першакрыніцы 13 серпня 2016. Праверана 19 червня 2016.
  10. Про призначення у 2011 році іменних стипендій. Архівавана з першакрыніцы 13 серпня 2016. Праверана 19 червня 2016.
  11. Про призначення у 2012 році іменних стипендій. Архівавана з першакрыніцы 13 серпня 2016. Праверана 19 червня 2016.
  12. Outstanding Referees Program. Архівавана з першакрыніцы 12 жовтня 2013. Праверана 19 червня 2016.
  13. Спеціалізована вчена рада Інституту фізики НАН України(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 червня 2016. Праверана 19 червня 2016.