Гардзей Іванавіч Леўчанка

Гардзей Іванавіч Леўчанка
Дата нараджэння	20 студзеня (1 лютага) 1897
Месца нараджэння	Дубрыўка, Смолдыраўская воласць[d], Наваград-Валынскі павет[d], Валынская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	9 чэрвеня 1981(1981-06-09) (84 гады) ці 26 мая 1981(1981-05-26) (84 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Альма-матар	царкоўна-прыхадская школа[d]
Месца працы	Gromoboi[d] Admiral Makarov[d] Petr Veliky[d] Zabiyaka[d]
Грамадзянства	Украінская Народная Рэспубліка  СССР  Расійская імперыя
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Ваенна-марскі флот СССР і Расійскі імператарскі флот
Званне	адмірал
Камандаваў	Caspian military flotilla[d]
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Грамадзянская вайна ў Расіі Другая сусветная вайна Кастрычніцкая рэвалюцыя Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Orders and Medals of Soviet Republics[d]

Гардзей Іванавіч Леўчанка (20 студзеня (1 лютага) 1897, Дуброўка, цяпер Бараніўскі раён, Жытомірская вобласць — 26 мая 1981) — савецкі ваенна-марскі дзеяч, адмірал (1944).

Біяграфія

Са жніўня 1937 па студзень 1938 года — начальнік штаба, а са студзеня 1938 па красавік 1939 года камандаваў Балтыйскім флотам. З красавіка 1939 года намеснік наркама ВМФ СССР.

У Вялікую Айчынную вайну 1941—1945 гадоў як прадстаўнік ваенна-марскога камандавання ўдзельнічаў у абароне Адэсы, Мікалаева, Севастопаля, камандаваў войскамі Крыму (22 кастрычніка — пачатак лістапада 1941).

У лістападзе 1941 года, пасля здачы Керчы, арыштаваны, прызнаў сябе вінаватым у паражэнстве і паніцы, даў паказанні на Р. І. Куліка. 29 студзеня 1942 года асуджаны па артыкуле 193-21 ​​п. «Б» КК РСФСР да 10 гадоў пазбаўлення волі. Аднак 31 студзеня 1942 года памілаваны і паніжаны ў званні да капітана 1-га рангу.

У 1942—1944 гадах камандаваў Ленінградскай, а затым Кранштацкай ваенна-марской базай, удзельнічаючы ў абароне Ленінграда. Забяспечваў транспарціроўку і забеспячэнне войскаў у час прарыву блакады. Кіраваў дэсантнай аперацыяй па захопе вострава Сомерс у Фінскім заліве 8 ліпеня 1942 г., якая скончылася поўнай гібеллю дэсанту і значнымі стратамі ў караблях (8 катараў).

З красавіка 1944 года — намеснік наркама ВМФ СССР.

Літаратура

• Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1