Гаўрыіл Васілевіч Бараноўскі

Гаўрыіл Васілевіч Бараноўскі
Гаўрыіл Васілевіч Бараноўскі
Род дзейнасці	архітэктар, інжынер, мастацтвазнавец
Дата нараджэння	25 сакавіка (6 красавіка) 1860
Месца нараджэння	Адэса, Адэскі павет, Херсонская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	28 чэрвеня 1920 (60 гадоў)
Месца смерці	Камарова, Курортны раён, Петраград, РСФСР[d];
Месца пахавання	Камароўскія пасялковыя могілкі[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Дзеці	Wasili Baranowski[d]
Альма-матар	Інстытут грамадзянскіх інжынераў (1885);
Узнагароды і прэміі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гаўрыіл Васілевіч Бараноўскі (25 сакавіка [6 красавіка] 1860, Адэса — 1920, Келамакі) — рускі архітэктар, грамадзянскі інжынер, мастацтвазнаўца і выдавец.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Гаўрыіл Васілевіч Бараноўскі нарадзіўся 25 сакавіка (6 красавіка) 1860 года ў Адэсе ў сям’і калежскага сакратара Васіля Іванавіча Бараноўскага. Вучыўся ў рэальным вучылішчы ў Адэсе, пасля заканчэння якога ў 1880 годзе паступіў вольнаслухачом на архітэктурнае аддзяленне Санкт-Пецярбургскай Акадэміі Мастацтваў. Быў адлічаны па палітычных матывах і працягнуў адукацыю ў Інстытуце грамадзянскіх інжынераў, які скончыў у 1885 годзе з Сярэбраным медалём і чынам калежскага сакратара.

Г. В. Бараноўскі пачаў сваю архітэктурную дзейнасць у 1883—1885 гадах пад кіраўніцтвам П. Ю. Сюзора. Першы самастойны праект — Галоўная дварцовая канцылярыя. З 1888 — галоўны архітэктар Балтыйскага завода.

Выкладаў у Інстытуце грамадзянскіх інжынераў у 1897—1905 гг.

Быў членам праўлення Таварыства грамадзянскіх інжынераў, членам Савета па горнапрамысловых справах пры Міністэрстве земляробства і дзярж. маёмасцяў (з 1904), служыў у Тэхнічна-будаўнічым камітэце (ВСК МУС) (з 1885 г. — тэхнік, з 1902 г. — звышштатны член ТСК МУС, з 1907 г. — штатны член ТСК МУС). З 1907 года — сапраўдны стацкі саветнік.

Пасля рэвалюцый 1917 года Бараноўскі прадаў у снежні 1917 года сваю арыгінальную вілу «Арфа» у Келамакі, пабудаваную ім у 1907 годзе. Але застаўся жыць у Келамякі на іншым участку з домам. Г. В. Бараноўскі памёр у Келамякі на сваёй дачы ад «паралічу сэрца» ў 1920 годзе і быў пахаваны на мясцовых могілках.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1