Геаграфія Антыгуа і Барбуды
Дзяржава Антыгуа і Барбуда размешчана на двух адносна вялікіх астравах і шэрагу дробных. Плошча краіны складае 441 кв. км. Сталіца — горад Сент-Джонс на востраве Антыгуа.
Геаграфічнае становішча[правіць | правіць зыходнік]
Антыгуа і Барбуда знаходзяцца ў паўночнай частцы Наветраных Малых Антыльскіх астравоў, высоўваючыся на ўсход ад асноўнай восі архіпелага, на 17-м градусе паўночнай шыраты. На ўсход прасціраецца Атлантычны акіян, на захад — Карыбскае мора. Найбліжэйшыя суседзі — Сент-Кітс і Невіс ды Мантсерат на захадзе.
Большы з двух галоўных астравоў — Антыгуа, на яго прыпадае 62 % плошчы краіны. Амаль што ўдвая меншая Барбуда ляжыць за 48 км на поўнач. За 56 км на захад ад Антыгуа можна знайсці трэці па велічыні востраў — драбнюткую незаселеную Рэдонду. Берагі астравоў моцна зрэзаныя, з пляжамі, лагунамі і прыроднымі гаванямі, абрамленыя рыфамі і водмелямі.
Рэльеф і клімат[правіць | правіць зыходнік]
Сучасны рэльеф астравоў абавязаны сваім паходжаннем вапняковым пародам і вулканічнай актыўнасці, прычым уплыў першых значна большы. Самы высокі пункт краіны — Абама на Антыгуа (раней Boggy Peak, перайменаваны у 2009 у гонар першага цёмнаскурага прэзідэнта ЗША) — рэшткі вулканічнага кратара, што ўздымаецца на 402 метры. Вышэйшы пункт Барбуды дасягае ўсяго 42 м. Большая ж частка астравоў уяўляе сабой нізіну, якая не чапляе паўночна-ўсходнія пасаты, і яны праходзяць паўз, не пакідаючы тут дастатковай для фарміравання рачной сеткі колькасці ападкаў (у сярэднім - 990 мм).
Дажджлівы сезон (верасень-лістапад) непасрэдна звязаны з сезонам ураганаў. Антыгуа і Барбуда ляжаць акурат на шляху знакамітых карыбскіх ураганаў, што наведваюць астравы ў сярэднім раз на год. 7 верасня 2017 года ўраган "Ірма" знішчыў 90% пабудоў на востраве Барбуда.[1]. Сярэднегадавая тэмпература +27, сярэднемесячныя адхіляюцца ад гэтай лічбы вельмі нязначна.
Расліннасць[правіць | правіць зыходнік]
Асабліва распаўсюджаныя на астравах пясчаныя глебы, здольныя падтрымаць існаванне хіба што хмызняковай расліннасці. Толькі на ўзбагачаных вулканічным попелам глебах цэнтральнай раўніны Антыгуа растуць пасаджаныя лясы-плантацыі акацый, махагоняў і чырвоных і белых кедраў, якія займаюць 11 % тэрыторыі вострава. Дзякуючы лесапасадкам, палепшылася сітуацыя з воднымі рэсурсамі і глебамі.
