Георгій Барысавіч Гераўкер

Георгій Барысавіч Гераўкер
Георгій Барысавіч Гераўкер
Дата нараджэння	14 ліпеня 1952
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Дата смерці	5 красавіка 2013 (60 гадоў)
Грамадзянства	Беларусь;
Бацька	Барыс Іосіфавіч Гераўкер[d]
Альма-матар	БПІ (1974);
Месца працы	Белдзяржпраект;
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў;
Узнагароды	Ганаровая грамата Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Беларусі[d] (2012)

Георгій Барысавіч Гераўкер (14 ліпеня 1952 — 5 красавіка 2013) — беларускі архітэктар.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў у 1974 годзе БПІ па спецыяльнасці «Архітэктура». З 1974 года архітэктар, з 1981 — галоўны архітэктар праектаў інстытута «Белдзяржпраект».

Комплекс інстытутаў біяарганічнай хіміі, геахіміі і геафізікі Акадэміі навук БССР

Асноўныя працы: пасёлак нафтавікоў Лангепас у Цюменскай вобласці, двухзальны кінатэатр на 600 месцаў, пасёлак чыгуначнікаў на станцыі Муякан на трасе БАМа, комплекс будынкаў НДІ хімічнага профіля акадэмгарадка АН БССР у г. Мінску (1980), рэканструкцыя лячэбнага корпуса на 320 коек НДІТА г. Мінска, рэканструкцыя карпусоў 4-й гарадской клінічнай бальніцы з будаўніцтвам новага ўралагічнага корпуса, медыцынскі цэнтр «Нардзін», праект рэканструкцыі карпусоў 9-й ГКБ па вул. Сямашкі з прыбудовай кардыёхірургічнага аперблока і блока трансплантацыі ствалавых клетак, санаторыя-прафілакторый у пасёлку Траскоўшчына Мінскага раёна, спальны корпус і рэканструкцыя спелеалячэбніцы ў горадзе Салігорску.

Быў удзельнікам Будаўнічай выстаўкі БССР, па яе выніках узнагароджаны дыпломам першай ступені за праект комплексу навукова-вытворчай зоны АН БССР. Узнагароджаны Ганаровай граматай Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Беларусі (2012).

Геравкер Георгий Борисович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)