Георгій Васільевіч Чычэрын

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Георгій Васільевіч Чычэрын
руск.: Гео́ргий Чиче́рин
Bundesarchiv Bild 102-12859A, Georgi Wassiljewitsch Tschitscherin.jpg
Нараджэнне 24 лістапада 1872(1872-11-24)[1][2][3]
Смерць 7 ліпеня 1936(1936-07-07)[4][1][…] (63 гады)
Месца пахавання
Род Чычэрыны[d]
Бацька Q109335368?
Маці Caroline Georgine Egorovna Chicherina (Meyendorff)[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, дыпламат, музыказнавец
Commons-logo.svg Георгій Васільевіч Чычэрын на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Чычэрын.

Георгій Васільевіч Чычэрын (12 (24) верасня 1872, в. Караул, Тамбоўская губерня, Расійская імперыя — 7 ліпеня 1936, Масква, РСФСР) — савецкі палітычны і дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пляменнік Б. М. Чычэрына. Скончыў Пецярбургскі універсітэт (1896). 3 1897 года працаваў у Міністэрстве замежных спраў. 3 1904 года удзельнічаў у сацыял-дэмакратычным руху. У 1904—1917 гадах у эміграцыі (Германія, Франція, Англія). У часы эміграцыі сакратар Цэнтральнага бюро замежных груп рускіх палітэмігрантаў. 3 1905 года член РСДРП, з 1906 года прыхільнік меншавізму. У першую сусветную вайну інтэрнацыяналіст.

У студзені 1918 годзе вярнуўся ў Расію. У 1918—1930 гадах наркам замежных спраў СССР (да 1922 года РСФСР). У складзе савецкай дэлегацыі падпісаў Брэсцкі мір 1918.

Узначальваў савецкія дэлегацыі на Генуэзской канферэнцыі 1922 года, Лазанскай канферэнцыі 1922—1923. Падпісаў Рапальскі дагавор 1922 года з Германіяй і інш. Член ЦК ВКП(б) у 1925—1930 гадах.

Аўтар прац па гісторыі рэвалюцыйнага руху, міжнародных адносін.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У Мінску яго імем названа вуліца (1922), на доме № 1 мемарыяльная дошка (1977).

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Georgy Vasilyevich Chicherin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Georgi Wassiljewitsch Tschitscherin // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Чичерин Георгий Васильевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чычэрын Георгій Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17: Хвінявічы — Шчытні. — С. 324. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17), ISBN 985-11-0035-8.
  • О’Коннор, Т. Э. Георгий Чичерин и советская внешняя политика 1918—1930 гг. / Т. Э. О’Коннор. — Москва: Прогресс, 1991. — 320с.:ил. (руск.) 
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Георгій_Васільевіч_Чычэрын&oldid=4094507"