Георг Эрнст Шталь

Георг Эрнст Шталь
ням.: Georg Ernst Stahl
Дата нараджэння	21 кастрычніка 1659(1659-10-21)
Месца нараджэння	Ансбах, Княства Ансбах, Франконская імперская акруга[d], Свяшчэнная Рымская імперыя
Дата смерці	14 мая 1734(1734-05-14) (74 гады)
Месца смерці	Берлін, Каралеўства Прусія
Грамадзянства	Княства Ансбах
Род дзейнасці	урач, хірург, хімік, выкладчык універсітэта, філосаф
Месца працы	Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт
Альма-матар	Енскі ўніверсітэт імя Фрыдрыха Шылера
Вядомыя вучні	Michael Alberti[d]
Член у	Леапальдзіна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георг Эрнст Шталь (ням.: Georg Ernst Stahl; 22 кастрычніка 1659, Ансбах, Баварыя — 14 мая 1734, Берлін, Каралеўства Прусія) — нямецкі ўрач і хімік.

Біяграфія

У 1683 годзе скончыў медыцынскі факультэт Іенскага ўніверсітэта. Пасля заканчэння ўніверсітэта стаў там жа прыват-дацэнтам, а затым прафесарам медыцыны. З 1687 — прыдворны ўрач герцага Саксен-Веймарскага Іагана Эрнста. З 1694 — прафесар універсітэта ў Гале. З 1716 — лейб-медык прускага караля Фрыдрыха Вільгельма I. У Берліне ён стаў прэзідэнтам Медыцынскай калегіі — вышэйшай медыцынскай установы Прусіі. Дзякуючы яго намаганням у Берліне была заснавана медыка-хірургічная калегія для падрыхтоўкі ваенных урачоў.

Развіваючы погляды І. І. Бехера, сфармуляваў (упершыню у 1697, падрабязна ў 1703) тэорыю флагістона. Гэтая тэорыя, якая аб’ядноўвала шматлікія звесткі аб працэсах аднаўлення і гарэння, атрымала шырокае распаўсюджванне ў XVIII стагоддзі. Флагістонная тэорыя Шталя стала першай тэорыяй навуковай хіміі, і адыграла важную ролю ў канчатковым вызваленні хіміі ад алхіміі. Работы па даследаванні газаў і працы А. Лавуазье абверглі тэорыю флагістона ў канцы XVIII стагоддзя. У сваіх працах па фізіялогіі Шталь выступаў віталістам.