Георг фон дэр Марвіц

Георг фон дэр Марвіц
ням.: Georg von der Marwitz
Нараджэнне	7 ліпеня 1856(1856-07-07) Слупск, Паморскае ваяводства, Польшча
Смерць	27 кастрычніка 1929(1929-10-27) (73 гады) Уніхова[d], Гміна Чарна Дамброўка, Бытоўскі павет, Паморскае ваяводства, Польшча
Імя пры нараджэнні	ням.: Georg Cornelius Adalbert von der Marwitz
Бацька	Adalbert von der Marwitz[d]
Маці	Maria Anna Henrichsdorff[d]
Дзеці	Hans-Georg von der Marwitz[d] і Irma von der Marwitz[d]
Ваенная служба
Гады службы	1875 — 1919
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	Генерал кавалерыі Генерал кавалерыі
Камандаваў	XXXVIII рэзервовы корпус VI корпус 2-я армія 5-я армія
Бітвы	Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна
Узнагароды	Ордэн «Pour le Mérite» Жалезны крыж 1-га класа Жалезны крыж 2-га класа Ордэн Кароны Ордэн «За заслугі перад Прускай каронай» Ордэн Дома Гогенцолернаў Ордэн Чырвонага арла Вялікі крыж Кавалер Вялікага крыжа ордэна Мяча
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гео́рг фон дэр Ма́рвіц (ням.: Georg von der Marwitz; 7 ліпеня 1856, Штольп, правінцыя Памеранія, каралеўства Прусія (цяпер — Слупск, Паморскае ваяводства, Польшча) — 27 кастрычніка 1929) — германскі ваенны дзеяч, кавалерыйскі генерал, удзельнік Першай сусветнай вайны.

Біяграфія

Георг фон дэр Марвіц уступіў у германскую армію ў 1875 годзе. У 1883—1886 гадах наведваў Ваенную акадэмію, да 1900 года камандаваў пяхотным палком, затым служыў начальнікам штаба XVIII корпуса. Перад пачаткам Першай сусветнай вайны знаходзіўся на пасадзе генерал-інспектара кавалерыі.

Першая сусветная вайна

З пачаткам вайны ў 1914 годзе служыў на Заходнім фронце, камандаваў нямецкімі войскамі ў бітве пры Халене. Пасля гэтага быў пераведзены на Усходні фронт, атрымаў камандаванне над зноў сфармаваным XXXVIII рэзервовым корпусам, які прыняў удзел у Мазурскай бітве зімой 1915 года. Затым быў пераведзены на поўдзень, дзе кіраваў баявымі аперацыямі супраць рускіх войскаў сумесна з аўстра-венгерскай арміяй. 7 сакавіка 1915 года быў узнагароджаны вышэйшай ваеннай узнагародай Прусіі — ордэнам «Pour le Mérite».

Акрыяўшы пасля хваробы восенню 1915 года, працягнуў службу на Заходнім фронце ў якасці камандзіра VI корпуса. Знаходзіўся на Усходнім фронце падчас Брусілоўскага наступу летам 1916 года.

З 6 кастрычніка 1916 года — ад'ютант кайзера Вільгельма II. У снежні 1916 года пакінуў гэты пост і прыняў камандаванне 2-й арміяй на Заходнім фронце.

У лістападзе 1917 года камандаваў нямецкімі войскамі ў бітве пры Камбрэ, першай у гісторыі бітве, у якой у масавай колькасці былі задзейнічаныя танкі.

З верасня 1918 года камандаваў 5-й арміяй, кіраваў германскімі войскамі ў Сен-Міельскай аперацыі.

Пасля вайны

Пасля заканчэння вайны выйшаў у адстаўку. Памёр 27 кастрычніка 1929 года ва ўзросце 73 гадоў.

Літаратура

• Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.