Глейнікі
Глейнікі | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rhantus Dejean, 1833 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Гле́йнік (Rhantus) — род жукоў падсямейства Colymbetinae сямейства Плывунцы (Dytiscidae). Галарктычны род, налічваючы 82[1] (каля 100[2]) відаў.
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Цела жукоў авальнае, пукатае зверху, даўжынёй 8,5—16[3] (10—11[2]) мм. Колер іржава-жоўты, з мноствам дробных чорных кропак. Заднія ногі доўгія, пляскатыя, пярэднія і сярэднія — карацейшыя. Лётныя крылы добра развітыя, празрыстыя або дымчатага колеру.
Распаўсюджанне і экалогія[правіць | правіць зыходнік]
Глейнікі распаўсюджаны на тэрыторыі Еўразіі і Паўночнай Амерыкі, у тым ліку ў арктычнай зоне. Жывуць у мелкаводных непраточных вадаёмах, лужынах. Зімуюць у дарослым стане. Драпежнікі. Кормяцца воднымі і трапіўшымі ў ваду наземнымі беспазваночнымі і іх рэшткамі. Лічынкі глейнікаў кормяцца выключна жывымі беспазваночнымі.
Некаторыя віды[правіць | правіць зыходнік]
- Rhantus notatus Fabricius, 1781 — Глейнік плямагруды
- Rhantus suturellus Harris, 1828 — Глейнік чарнабрухі
- Rhantus exoletus Forster, 1771 — Глейнік жаўтабрухі
- Rhantus advena Sharp, 1882
- Rhantus frontalis Marsham, 1802
Зноскі
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
- ↑ а б Ильник — род Rhantus // Экологический центр «Экосистема»™ (руск.)
- ↑ Genus Rhantus // BugGuide.Net (англ.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 77.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Ильник — род Rhantus // Экологический центр «Экосистема»™ (руск.)
- Rhantus Dejean, 1833 // BioLib (англ.)
- Genus Rhantus // BugGuide.Net (англ.)
- Taxonomic revision of Madagascan Rhantus (Coleoptera, Dytiscidae, Colymbetinae) with an emphasis on Manjakatompo as a conservation priority // ZooKeys (англ.)
- Фауна временных водоёмов Беларуси / Л. Л. Нагорская [и др.]; Нац. акад. наук Беларуси, Науч.-практ. центр по биоресурсам. — Минск: Беларус. навука, 2009—182 с. — ISBN 978-985-08-1109-7. (руск.)