Годфры Харалд Хардзі

Годфры Харалд Хардзі
Годфры Харалд Хардзі
	англ.: Godfrey Harold Hardy
Дата нараджэння	Памылка Lua у Модуль:Sources-utils на радку 598: bad argument #2 to 'getLabelByLang' (string expected, got nil).
Месца нараджэння	Памылка Lua у Модуль:Sources-utils на радку 598: bad argument #2 to 'getLabelByLang' (string expected, got nil).
Дата смерці	Памылка Lua у Модуль:Sources-utils на радку 598: bad argument #2 to 'getLabelByLang' (string expected, got nil).
Месца смерці	Памылка Lua у Модуль:Sources-utils на радку 598: bad argument #2 to 'getLabelByLang' (string expected, got nil).
Месца пахавання	Trinity College Chapel[d];
Грамадзянства	Вялікабрытанія;
Род дзейнасці	матэматык, навуковы работнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	матэматыка
Месца працы	Памылка Lua у Модуль:Sources-utils на радку 610: attempt to index field 'lang' (a nil value).
Навуковая ступень	доктарская ступень[d]
Альма-матар	Кембрыджскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Огастэс Эдвард Хаф Лаў[d] і Эдмунд Тэйлар Уітэкер[d]
Вядомыя вучні	Charles Fox[d] і Raymond Paley[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства; Леапальдзіна[d]; Шведская каралеўская акадэмія навук; Французская акадэмія навук; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Расійская акадэмія навук (1917—1925)[d]; Пруская акадэмія навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША; Акадэмія навук СССР[d];
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1910) Каралеўскі медаль[d] (1920) медаль дэ Моргана[d] (1929) Гібсаўская лекцыя[d] (1928) Chauvenet Prize[d] (1932) Медаль Сільвестра (1940) Smith's Prize[d] (1901)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Го́дфры Ха́ралд Ха́рдзі (англ.: Godfrey Harold Hardy 7 лютага 1877, Кранлі, Вялікабрытанія — 1 снежня 1947, Кембрыдж, Вялікабрытанія) — англійскі матэматык, вядомы сваімі працамі ў тэорыі лікаў і матэматычным аналізе.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў невялікім мястэчку на поўдні Англіі ў сям'і настаўнікаў, абое бацькоў мелі схільнасць да матэматыкі, хоць і выкладалі іншыя прадметы. Матэматычныя здольнасці самога Хардзі пачалі праяўляцца яшчэ ва ўзросце двух гадоў.

У 1896 годзе ён паступіў у Трыніці-каледж Кембрыджскага ўніверсітэта. Усяго пасля двух гадоў вучобы ён заняў чацвёртае месца на конкурсе выпускнікоў.

У 1900 годзе Хардзі становіцца супрацоўнікам факультэта, а з 1906 года становіцца лектарам з нагрузкай у 6 гадзін у тыдзень, што давала шмат вольнага часу для ўласных даследаванняў. У 1919 годзе ён заняў пасаду прафесара матэматыкі ў Оксфардскім універсітэце. У 1931 Хардзі вярнуўся ў Кембрыдж, дзе прабыў на пасадзе прафесара да 1942 года.

Адным з самых сваіх вялікіх адкрыццяў сам Хардзі называў адкрыццё індыйскага матэматыка Рамануджана, з якім пасля напісаў шмат работ.

Пачынаючы з 1911 года Хардзі вельмі плённа супрацоўнічае з Джонам Літлвудам. Большасць работ Хардзі напісана іменна ў сааўтарстве з Літлвудам. Хадзіў нават жарт, што ў Англіі жыве тры вялікія матэматыкі — Хардзі, Літлвуд і Хардзі-Літлвуд, прычым трэці з іх самы вялікі.

Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1910).

Матэматычная работа[правіць | правіць зыходнік]

Хардзі аддаваў перавагу называць сваю працу чыстай матэматыкай, у адрозненне ад матэматыкі якая мела прыкладное, асаблівае ваеннае значэнне. У сваёй кнізе «Апалогія матэматыка» ён кажа:

Я ніколі не рабіў чаго-небудзь «карыснага». Ні адно маё адкрыццё не прынесла і не магло б прынесці, яўна ці не яўна, да дабра ці да зла, найменшай змены ў добраўпарадкаванні свету.

У тэорыі лікаў ён займаўся тэорыяй простых лікаў і тэорыяй дзэта-функцыі, а таксама праблемай Варынга. Разам з Літлвудам яны даказалі некалькі ўмоўных вынікаў, а таксама прапанавалі дзве важныя гіпотэзы аб размеркаванні простых лікаў. Сумесна з M.Райт знайшоў два рашэнні задачы аб чатырох кубах (формулы Хардзі і Райт). Хардзі і Рамануджан сумесна атрымалі асімптотыку колькасці разбіццяў $p(n)$ .

У тэорыі функцый займаўся тэорыяй трыганаметрычных радоў і даследаваннем няроўнасцей. Рад работ прысвечан тэорыі інтэгральных пераўтварэнняў і тэорыі інтэгральных ураўненняў.

Хардзі таксама з'яўляецца адным з аўтараў закона Хардзі — Вайнберга ў папуляцыйнай генетыцы.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Творы[правіць | правіць зыходнік]

«Неравенства», М., 1948 (сумесна з Д. І. Літлвудам і Д. Полія)
Курс чистой математики, М., 1949
Расходящиеся ряды, М., 1951
Ряды Фурье, М., 1959 (сумесна з В. В. Рагазінскім)

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ http://trinitycollegechapel.com/about/memorials/brasses/hardy/
↑ ^а ^б G. H. (Godfrey Harold) Hardy — 1997.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984"></a>
↑ https://www.ams.org/journals/bull/1933-39-07/S0002-9904-1933-05637-9/

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[_73e77a3861a3e1a8-1] ttp://trinitycollegechapel.com/about/memorials/brasses/hardy/

[_a25692402f5e2919-2] а ^б G. H. (Godfrey Harold) Hardy — 1997.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984"></a>

[_07497b4eb06c4980-3] ttps://www.ams.org/journals/bull/1933-39-07/S0002-9904-1933-05637-9/

[1]

[2]

[3]