Скаліца

Скаліца
	Герб
Краіна	Славакія
Край	Трнаўскі
Раён	Скаліца
Каардынаты	48°51′ пн. ш. 17°14′ у. д.HGЯO
Заснаваны	1217
Першая згадка	1218
Плошча	60,01 км²
Вышыня цэнтра	186 м
Насельніцтва	15 013 чалавек (2002)
Шчыльнасць	251 чал./км²
Нацыянальны склад	славакі (95 %), чэхі (4 %)
Канфесійны склад	каталікі (70 %), лютэране (6,4 %)
Часавы пояс	UTC+1, летам UTC+2
Тэлефонны код	+421 34
Паштовы індэкс	909 01
Аўтамабільны код	SI
Афіцыйны сайт	skalica.sk
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ска́ліца (славацк.: Skalica, ням.: Skalitz, венг.: Szakolca) — горад у Заходняй Славакіі на мяжы з Чэхіяй, раённы цэнтр.

У Скаліцы жыве каля 15 тыс. жыхароў, горад з’яўляецца культурным цэнтрам Паўночнага Загор’я.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першыя людзі пасяліліся ў наваколлях Скаліцы яшчэ ў часы неаліту, каля 4000 гадоў да нашай эры. Горад уваходзіў у склад Вялікай Маравіі, але згаданы быў упершыню ў 1218 г. ужо ў складзе Венгерскага каралеўства.

У 1372 г. венгерскі кароль Людовік I Вялікі падаў Скаліцы правы вольнага каралеўскага горада, якія дазвалялі гораду пабудаваць крапасныя сцены, вызвалялі гараджан ад падаткаў і да т.п.. Дзякуючы далейшаму заступніцтву Жыгімонта Люксембургскага, Скаліца ператвараецца ў важны гандлёвы цэнтр Венгерскага каралеўства, а ў XVII стагоддзі становіцца пятым па велічыні горадам Славакіі.

У канцы XIX стагоддзя Скаліца, нароўні з Марцінам і Ружамберкам, становіцца адным з цэнтраў славацкага руху супраць гвалтоўнай мадзьярызацыі славакаў.

У 1918 г. Скаліца была некалькі дзён сталіцай Славакіі, а з 1919 горад уваходзіць у склад Чэхаславакіі. Пасля «Аксамітавага разводу» з 1993 года горад у складзе Славакіі.