Гуга фон Гофмансталь

Гуга фон Гофмансталь
ням.: Hugo von Hofmannsthal
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1 лютага 1874(1874-02-01)[…]
Месца нараджэння	Вена, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	15 ліпеня 1929(1929-07-15)[…] (55 гадоў)
Месца смерці	Rodaun[d], Вена, Першая Аўстрыйская Рэспубліка
Пахаванне	Cemetery Kalksburg[d]
Грамадзянства	Аўстрыя  Аўстра-Венгрыя
Жонка	Gertrud Schlesinger[d]
Дзеці	Raimund von Hofmannsthal[d], Christiane Zimmer[d] і Franz von Hofmannsthal[d]
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	раманіст, лібрэтыст, паэт, драматург, пісьменнік, сцэнарыст, кампазітар
Кірунак	Young Vienna[d]
Мова твораў	нямецкая
Грамадская дзейнасць
Член у	Young Vienna[d]
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Выявы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Гуга фон Гофмансталь (ням.: Hugo von Hofmannsthal; 1.2.1874, Вена — 15.7.1929) — аўстрыйскі пісьменнік і драматург, прадстаўнік т.зв. венскай школы імпрэсіянізму.

Вывучаў права і раманскія мовы і літаратуры ў Вене.

У 1906 пачаў супрацоўніцтва з кампазітарам Р. Штраусам, для якога напісаў п'есы-лібрэта «Электра» (1906, паводле аднайм. драмы 1904) і «Кавалер руж» (1911). У 1917 разам з М. Райнгартам заснаваў Зальцбургскі музычны фестываль. Аўтар аднаактовых вершаваных драм «Смерць Тыцыяна» (1892), «Дурань і смерць» (1894), п'ес «Эдып і сфінкс» (1906), «Вяртанне Крысціны дамоў» (1910), «Зальцбургскі вялікі тэатр жыцця» (1922), «Вежа» (1925), у якіх захапленне артыстычнай атмасферай і культурай вытанчаных формаў старой Вены спалучаецца з трывожным роздумам аб праблемах сучаснасці. У лірычных вершах (зб. «Вершы і маленькія драмы», 1907), апавяданнях (зб. «Казка 672 начы і іншыя апавяданні», 1895), кнізе эсэ «Паэт і наш час» (1907) па-імпрэсіянісцку тонка перадаў уражанні быцця, нюансы стану душы, непарыўнае адзінства чалавечай гісторыі і культуры.

Зноскі

• літаратура у фон Гофмансталя, Аўстрыйская нацыянальная бібліятэка
• Літаратура у фон Гофмансталя ў каталогу Нямецкая нацыянальная бібліятэка
• дом Гофмансталя, Вена