Перайсці да зместу

Густаў Морыц Армфельт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Густаў Морыц Армфельт
пасол Швецыі[d]
7 верасня 1792 — 5 снежня 1793
камандзір палка[d] (пяхотны полк Нюланда[d])
1788 — 1794
обер-губернатар Стакгольма[d]
1791 — 1792
Папярэднік Карл Спарэ[d]
Пераемнік Карл Вільгельм Мадэе[d]
2-і крэсла 17 Шведскай акадэміі[d]
23 лістапада 1807 — 19 жніўня 1814
Папярэднік Юхан Мурберг[d]
Пераемнік Густаў Ветэрстэт[d]
1-ы крэсла 14 Шведскай акадэміі[d]
13 мая 1786 — 19 жніўня 1814
Пераемнік Мальтэ Рамель[d]

Нараджэнне 31 сакавіка 1757(1757-03-31)[1][2][…]
Смерць 19 жніўня 1814(1814-08-19)[1][2] (57 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Магнус Вільгельм Армфельт[d]
Маці Maria Catharina Wennerstedt[d]
Жонка Хедвіг Ульрыка Дэлагардзі[1]
Дзеці Аляксандр Армфельт[d], Марыя Армфельт[d], Густаў Магнус Армфельт[d], Морыц Клерфельт[d], Карл Магнус Вільгельм Армфельт[d], Wilhelmina Armfelt[d], Gustava Armfelt[d] і krevi Kustavi Maunu 'Käsipuoli', Armfelt, 2.Count of Halikko, lord of Käpylä manor,[d][4]
Член у
Адукацыя
Месца працы
Званне генерал-маёр[1]
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барон, затым (1812) граф Густаў Морыц (Маўрыкій) Армфельт (шведск.: Gustaf Mauritz Armfelt; 31 сакавіка 1757, Тарвас’ёкі, Мартыла — 19 жніўня 1814, Царскае Сяло, Пецярбург) — шведскі дзяржаўны дзеяч. Генерал ад інфантэрыі.

У якасці фаварыта Густава III быў адной з ключавых постацей культурнага і палітычнага жыцця Швецыі 1780-х гадоў. У 1786—1794 гадах узначальваў Шведскую акадэмію. За тры гады да смерці перайшоў на расійскую службу (пад імем Густаў-Маўрыкій Максімавіч Армфельт), атрымаў чын генерала ад інфантэрыі і стаў дарадцам Аляксандра I па фінляндскіх пытаннях. У гэтай якасці паўплываў на рашэнне імператара прадаставіць Фінляндыі шырокую аўтаномію ў якасці вялікага княства Фінляндскага.

Зноскі