Гіяцынт (мінерал)

Гіяцынт
Гіяцынт з Пакістана
Формула	Zr[SiO4]
Прымесь	Mn
Сінгонія	тэтраганальная
Колер	густа-чырвоны, чырванавата-буры, жоўта-чырвоны
Колер рысы	белы
Бляск	алмазны
Празрыстасць	празрысты, паўпразрысты
Цвёрдасць	6,5—7,5
Спайнасць	недасканалая
Злом	ракавісты
Шчыльнасць	3,9—4,7 г/см³

Гіяцы́нт — мінерал, празрыстая марганцазмяшчальная разнавіднасць цыркону. Каштоўны камень.

Крышталізуецца ў тэтраганальнай сінгоніі. Крышталі прызматычнай чатырохграннай формы з пірамідальнай галоўкай. Колер густа-чырвоны, жоўта-чырвоны, чырванавата-буры. Цвёрдасць 6,5—7,5 па шкале Моаса. Шчыльнасць 3,9—4,7 г/см³.

Паходжанне і радовішчы

Гіяцынт ювелірнай якасці звычайна знаходзіцца ў шчолачна-гліназёмных базальтах, кімберлітавых і сіенітавых пегматытах. Асноўныя радовішчы ў Шры-Ланцы, Бразіліі, Аўстраліі, на Мадагаскары. Таксама радовішчы гіяцынту ў В’етнаме, Тайландзе, Пакістане, Індыі, Камбоджы, Расіі, ЗША, Францыі, ПАР.

Літаратура

• Гіяцынт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 279. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
• Горная энциклопедия / Под редакцией Е. А. Козловского. — М.: Советская энциклопедия. 1984—1991. (руск.)

Спасылкі

• Гиацинт // Каталог минералов (руск.)