ДМБ (фільм)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з ДМБ, фільм)
ДМБM:
руск.: ДМБ
Постар фільма
Жанр камедыя
Рэжысёр Раман Качанаў
Прадзюсар
Сцэнарыст Раман Качанаў, Іван Ахлабысцін  (бел. (тар.))
У галоўных
ролях
Пётр Каршункоў  (руск.)
Станіслаў Дужнікаў  (руск.)
Міхаіл Пятроўскі  (руск.)
Аляксей Панін  (руск.)
Іван Ахлабысцін
Віктар Паўлаў  (бел. (тар.))
Аляксандр Бяляўскі  (руск.)
Юозас Будрайціс
Сяргей Арцыбашаў  (руск.)
Працягласць 88 хвіл.
Бюджэт $ 120 000
Краіна  Расія
Мова руская
Год 2000
IMDb ID 0266437

«ДМБ» (руск.: ДМБ) — мастацкі фільм Рамана Качанава, зняты ў 2000 годзе. «ДМБ» — скарочана ад «дэмабілізацыя» — звальненне ў запас ваеннаслужачых, якія адслужылі тэрміновую ваенную службу.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Тры хлопца пачынаюць служыць у войску, прычым ва ўсіх было цалкам рознае жыццё да гэтага: адзін з завода, другі з ВНУ, а трэці уцёк з казіно ад братоў Аліевых, якім ён вінен вялікую суму грошай. Падчас службы ў арміі хлопцы і п’юць, і паляць траву, і бяруць усё, што блага ляжыць. Паказана вяршэнства дзедаўшчыны.

Працяг фільма[правіць | правіць зыходнік]

У якасці працягу былі таксама зняты тэлевізійныя фільмы «ДМБ—002», «ДМБ—003», «ДМБ—004» і «ДМБ—зноў у баі» з тымі ж героямі. Аднак працяг аказаўся надзвычай няўдалым. Гэта, у першую чаргу, абумоўліваецца сыходам рэжысёра і некаторых акцёраў.

Вобразы галоўных герояў[правіць | правіць зыходнік]

  1. «Куля». Радавы, прыбыў у ваенкамат па ўласным жаданні. Няўдала прайграў грошы ў казіно, збягае ад крэдытораў. Уяўляе сабой звычайнага хлопца-гараджаніна, які вядзе актыўнае жыццё, гатовы на розныя ўчынкі. Шмат чытае, мысліць прагматычна. Актыўны ў гутарцы, таварыскі, не сціплы. Голас за кадрам.
  2. «Бомба». Радавы, з’яўляецца блізкім «Кулі». Выхадзец з вёскі. Любіць шмат паесці. Просты ў зносінах, яго дастаткова лёгка падмануць.
  3. «Штык». Уваходзіць у лік кампаніі «Кулі» і «Бомбы». Быў адлічаны з вышэйшай навучальнай установы ў сувязі з вялікай слабасцю да прадстаўніцам прыгожага полу.
  4. Генерал «Баця» Талалаеў. З’яўляецца начальнікам, якога баяцца ўсе салдаты і афіцэры. Нягледзячы на сваю жорсткасць, паводзіць сябе справядліва. Генерал з рысамі, якія сфарміраваліся ў савецкі час, са сваімі мінусамі і слабасцямі.

У ролях[правіць | правіць зыходнік]

Акцёр Роля
Віктар Паўлаў  (бел. (тар.)) генерал-маёр Талалаеў «Баця» генерал-маёр Талалаеў
Сяргей Арцыбашаў  (руск.) прапаршчык Казакоў «Дзікі прапар» прапаршчык Казакоў
Станіслаў Дужнікаў  (руск.) радавы Песцемееў «Бомба» радавы Песцемееў
Міхаіл Пятроўскі  (руск.) радавы Кашырскі «Штык» радавы Кашырскі
Пётр Каршункоў  (руск.) радавы Бабкоў «Куля» радавы Бабкоў
Сяргей Габрыэлян Галагура яфрэйтар Галагура
Аляксандр Бяляўскі  (руск.) контр-адмірал
Іван Ахлабысцін  (бел. (тар.)) асобіст
Уладзімір Шаінскі генерал-ветэран
Юозас Будрайціс (агучванне: Рудольф Панкоў  (руск.)) генерал авіяцыі (агучванне: Рудольф Панкоў  (руск.))
Аляксей Панін  (руск.) Пыса Пыса
Аляксандр Цюцін  (руск.) капітан авіяцыі, суправаджаючы генерала-ветэрана
Аляксандр Дзядзюшка (агучванне: Уладзімір Віхроў  (руск.)) начальнік патруля, маёр (агучванне: Уладзімір Віхроў  (руск.))
Аляксей Салпанаў Лаўроў малодшы сяржант Лаўроў
Раман Качанаў Ліберман (агучванне: Уладзімір Віхроў) капцёр Ліберман (агучванне: Уладзімір Віхроў)
Місак Геваркян Махсуд першы брат Аліеў Махсуд
Уладзімір Майсурадзе Улугбек другі брат Аліеў Улугбек
Міхаіл Уладзіміраў Лаўроў старшы сяржант Лаўроў
Іван Агапаў Віця дзядзька Віця
Уладзімір Смірноў майстар на заводзе
Алена Варанчыхіна Сіняўка Сіняўка
Ала Саннікава Чабурашка Чабурашка
Уладзімір Сычоў сцюард
Мікалай Лешчукоў Мярзоеў капітан Мярзоеў
Аляксандр Баравікоў Чорны прапар
Валерый Івакоў Чорны дэмбель  (руск.)
Сяргей Галкін начальнік размеркавальніка, палкоўнік
Наталля Харахорына мама Пысы
Дзмітрый Мухамадзееў Малыш
Аксана Сташэнка першая ўдава
Уладзімір Шыхаў
Валерый Трошын
Раман Радаў
Алена Веліканава
Данііл Белых фельчар у санчасці
Вольга Прахватыла прадаўшчыца

Здымачная група[правіць | правіць зыходнік]

Тэхнічныя дадзеныя[правіць | правіць зыходнік]

  • Мастацкі фільм, каляровы.

Прызы[правіць | правіць зыходнік]

  1. 2000 — Прыз ФІПРЭСІ на АРКФ у Сочы «For its humour and for the ironic look on Russian society which allows to overcome tragedies of everyday life and might open doors to the new cinema»[1];
  2. 2000 — Прыз Гільдыі кінаведаў і кінакрытыкаў на АРКФ у Сочы;
  3. 2000 — Прыз «Залаты авен  (руск.)» «За найлепшы кінасцэнар».

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

  • Пераклад «ДМБ» усім вядомы — дэмбель. Рэжысёр фільма хацеў укласці ў яго пэўную сэнсавую нагрузку — адлюстраванне спецыфікі расійскай арміі, і гэта ў яго атрымалася. Услед за гэтым фільмам рушыў бурны шквал парафразаў і перайманняў, як тэме фільма, так і яго стылістыцы.
  • Кінастужка ўключыла ў сябе большую частку існуючых традыцый, анекдотаў пра жыццё ў войску. Гэты фільм пра «маладых і дзядоў», пра «прапараў і старлеяў», пра кранальных салдатаў, важных генералаў. У «ДМБ» можна ўбачыць і шмат новых і незвычайных гэгаў, праявы ненавуковай фантастыкі, нестандартнай лексікі і іншае.
  • У гэтым фільме прадстаўлена шмат невядомых акцёраў, а таксама некалькі вядомых акцёраў, а менавіта: Аляксандр Бяляўскі («Месца сустрэчы змяніць нельга»), Юозас Будрайціс («Ніхто не хацеў паміраць») і іншыя.
  • Калі Раман Качанаў стварыў гэты фільм, мяркуючы па ўсім ён сам не чакаў такога поспеху, і без супраціву аддаў права на сіквел, а сам захапіўся экранізацыяй рамана Ф. М. Дастаеўскага «Ідыёт» — кінафільм «Даун Хаўс  (укр.)».
  • Пры першым выданні фільма на DVD у фільмаграфію рэжысёра Рамана Качанава памылкова ўключылі фільмы, створаныя яго бацькам, вядомым мультыплікатараў Раманам Абелевічам Качанавым  (укр.).
  • Герой галюцынацый аднаго з герояў фільма — «Карлсан, які жыве на даху», які прысутнічаў у сцэнары фільма, які пасля быў заменены на «Чабурашку, які шукае сяброў». Гэтая змена адбылася ў знак павагі да бацькі рэжысёра фільма, які зняў серыю мультфільмаў пра Чабурашку.
  • У фільме гучыць песня «Рускі рэнесанс» маскоўскага рок-гурта сярэдзіны—канца 1980-х гадоў «Тупыя». Аўтар тэкстаў — Дзмітрый Голубеў. У цяперашні час група практычна не выступае з канцэртамі і запісамі.
  • У пачатку фільма, у сцэне, калі ваенкам  (укр.) размаўляе з паслушнікам храма бога Гавінды  (укр.), якія спрабуюць з-за сваіх перакананняў адмазацца ад тэрміновай службы ва ўзброеных сілах, на сцяне, за спіной ваенкама вісіць, мяркуючы па ўсім, рэпрадукцыя карціны «Апафеоз вайны  (укр.)» вядомага рускага мастака-баталіста Васіля Верашчагіна  (укр.).
  • У лазарэце знаходзяцца пяцёра тунгусаў. Аднак калі аднаго прывялі да дэмбеля Лаўрова, той выдаў на «Мен орисша білмеймің», што ў перакладзе з казахскай мовы азначае «Я не ведаю рускай мовы».

Зноскі

  1. DMB (2000) Awards (англ.). IMDb. Праверана 29 студзеня 2018.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]