Давід Лівінгстан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Давід Лівінгстан
англ.: David Livingstone
Род дзейнасці падарожнік-даследчык, урач-пісьменнік, географ, пісьменнік, місіянер
Дата нараджэння 19 сакавіка 1813(1813-03-19)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 1 мая 1873(1873-05-01)[1][2][…] (60 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Веравызнанне кангрэгацыяналізм[d]
Жонка Мэры Лівінгстон[d]
Дзеці Agnes Livingstone Bruce[d]
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Давід Лівінгстан (англ.: David Livingstone) (19 сакавіка 1813, Блантайр, каля Глазга — 1 мая 1873) — шатландскі місіянер, даследчык Афрыкі, па адукацыі медык.

У 1840 годзе пасланы Лонданскім місіянерскім таварыствам у Паўднёвую Амерыку. З 1840 года зрабіў некалькі працяглых падарожжаў па Паўднёвай і Цэнтральнай Афрыцы і даследаваў вялікую тэрыторыю ад Кейптаўна да экватара і ад Атлантычнага акіяна да Індыйскага акіяна. Перайшоў пустыню Калахары і адкрыў возера Нгамі; абследаваў басейн ракі Замбезі, адкрыў раку Луалаба, вадаспад Вікторыя, азёры Бангвеулу, Шырва, Ньяса і іншыя. Разам з Г. Стэнлі даследаваў возера Танганьіка. Усе маршруты нанёс на карту. Сабраў вялікі навуковы матэрыял аб прыродзе і насельніцтве Паўднёвай Афрыкі.

Імем Лівінгстана названы горад у Замбіі, вадаспады на рацэ Конга і горы. Каля горада Табора (Танзанія) знаходзіцца дом-музей Д. Лівінгстана[6].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б David Livingstone // Babelio — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б David Livingstone // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Oxford Dictionary of National Biography / C. MatthewOxford: OUP, 2004.
  4. а б http://www.livingstonechurch.co.uk/david-livingstone Праверана 13 студзеня 2021.
  5. https://www.fergusonvalues.com/2012/06/a-genuine-missionary-team/ Праверана 13 студзеня 2021.
  6. Африка: энциклопедический справочник. Т. 2. Л—Я / Гл. ред. А. Громыко. Ред. колл. В. М. Власов, Н. И. Гаврилов и др. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 422. — 671 с. с илл. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]