Далорэс Ібаруры

Далорэс Ібаруры
ісп.: María de los Dolores Ibárruri y Gómez
Імя пры нараджэнні	ісп.: Isidora Ibárruri Gomez
Род дзейнасці	палітык, журналістка, актывіст
Дата нараджэння	9 снежня 1895(1895-12-09)[…]
Месца нараджэння	Gallarta[d], Abanto y Ciérbana-Abanto Zierbena[d], правінцыя Біская, Краіна Баскаў, Іспанія ці Abanto y Ciérbana-Abanto Zierbena[d], правінцыя Біская, Краіна Баскаў, Іспанія
Дата смерці	12 лістапада 1989(1989-11-12)[…] (93 гады)
Месца смерці	Hospital Universitario Ramón y Cajal[d], Мадрыд, аўтаномная супольнасць Мадрыд, Іспанія
Месца пахавання	Мадрыдскія цывільныя могілкі[d] Мадрыдскія цывільныя могілкі[d]
Грамадзянства	Іспанія  СССР
Муж	Julián Ruiz Gabiña[d]
Дзеці	Rubén Ruiz Ibárruri[d]
Альма-матар	педагагічнае вучылішча[d]
Партыя	Камуністычная партыя Іспаніі
Узнагароды і прэміі	Q109986273?
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Далорэс Ібаруры Гомес (ісп.: Dolores Ibárruri Gómez, вядомая таксама як Пасіянарыя, баск. Dolores Ibarruri, «Pasionaria»; (9 снежня 1895, Гальярта, правінцыя Біская — 12 лістапада 1989, Мадрыд) — дзяячка іспанскага і міжнароднага камуністычнага руху, актыўная ўдзельніца рэспубліканскага руху ў гады Грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў, затым дзяячка эмігранцкай апазіцыі дыктатуры Франка.

На працягу доўгага часу жыла ў СССР (у пачатку 1960-х гадоў атрымала савецкае грамадзянства), а яе адзіны сын, Рубен, уступіў у Чырвоную Армію і загінуў у бітве пад Сталінградам у 1942 годзе. У 1942—1960 гады — генеральны сакратар, а з 1960 года да канца жыцця — старшыня Камуністычнай партыі Іспаніі. Пасля смерці Франка і легалізацыі партый пры Хуане Карласе I вярнулася ў Іспанію і ў 1977 годзе абраная дэпутатам картэсаў.