Данатэла

Данатэла
Donatello
Данатэла. Скульптура ў Уфіцы
Імя пры нараджэнні	Даната дзі Нікола дзі Бета Бардзі
Дата нараджэння	каля 1386
Месца нараджэння	Фларэнцыя, Фларэнційская рэспубліка
Дата смерці	13 снежня 1466(1466-12-13)
Месца смерці	Фларэнцыя
Месца пахавання	Базіліка Сан-Ларэнца
Грамадзянства	Фларэнційская рэспубліка
Род дзейнасці	скульптар, мастак, дзеяч мастацтваў, ювелір
Жанр	рэлігійнае мастацтва[d] і equestrian portrait[d]
Мастацкі кірунак	Адраджэнне
Уплыў	Bicci di Lorenzo[d] і Lorenzo Ghiberti[d]
Уплыў на	Bertoldo di Giovanni[d] і Agostino di Duccio[d]
Працы на Вікісховішчы

Данатэ́ла (поўнае імя: Donato di Niccolò di Betto Bardi; каля 1386, Фларэнцыя — 13 снежня 1466) — скульптар-разьбяр эпохі Рэнесансу.

Біяграфія

Раннія гады

Данатэла нарадзіўся ў Фларэнцыі або блізу яе паміж 1382 і 1387 гадамі у сям'і часальшчыка воўны. На працягу жыцця Данатэла працаваў ў Фларэнцыі, Падуі і Сіене.

Вучыўся і спачатку працаваў з фларэнційскім жывапісцам і скульптарам Ларэнца Гіберці(руск.) бел., карыстаючыся заступніцтвам багатага фларэнційскага банкіра Мартэлі(руск.) бел.. З 1404 да 1407 года працаваў у майстэрні Жыберці ў Фларэнцыі.

Для заканчэння сваёй мастацкай адукацыі ездзіў з 1430 да 1433 года ў Рым, разам з вядомым архітэктарам Брунелескі, дзе вучыўся ў яго антычнай разьбе.Адна з яго першых прац — гарэльеф з дробназярністага каменя, які паказвае Дабравешчанне.

Творчасць

З 1443 да 1453 ў Падуі. Выконваў заказы па разьбе скульптураў для фларэнційскіх цэркваў: скульптуры Давіда(італ.) бел. (1408/1409 г.г.), св. Яна Евангеліста(італ.) бел. (1408—1415), св. Іосіфа (1416). У Падуі стварыў помнік(італ.) бел. з бронзы венецыянскаму кандацьеру Эразму да Нарні (1447) — першы конны помнік з часоў Антычнасці. У нашыя дні ён стаіць перад царквой св. Антонія ў Фларэнцыі.

Апошнія гады

Апошнія гады жыцця Данатэла правёў у Фларэнцыі, працуючы да старасці і памёр у 1466 годзе. Быў пахаваны з вялікай павагай у царкве Сан-Ларэнца, упрыгожанай яго працамі.

Значэнне творчасці

Дзейнасць Данатэла мела важнае значэнне для развіцця рэнесанснай разьбы і яе вызвалення ад уплываў готыкі.

Литература

• Semper, «D., seine Zeit und Schule» (Вена, 1875);
• H. Tschudi, «D. e la critica modenia» (Турын, 1887);
• W. Bode, "Italienische Bildhauer der Renaissance (Б. 1887);
• E. Muntz, "D. (у серыі манаграфій: «Les Artistes celebres», 1885).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Данатэла