Даніла I Петравіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Даніла I Петравіч
сербск.: Данило I Петровић
Сцяг1-ы Князь Чарнагорыі
1 сакавіка 1852 — 13 жніўня 1860
Папярэднік тытул заснаваны
Пераемнік Нікола I Петравіч

Нараджэнне 25 мая 1826(1826-05-25)[1][2][…]
Смерць 13 жніўня 1860(1860-08-13)[1] (34 гады)
Род Петравічы-Негашы[d]
Бацька Stanko Petrovic-Njegoš[d][3]
Маці Christina Vrbitsa[d][3]
Жонка Дарынка Петравіч-Негаш[d][4]
Дзеці няма
Веравызнанне Праваслаўе
Дзейнасць святар
Манаграма Манаграма
Узнагароды
ордэн Святой Ганны I ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даніла I Петравіч (6 чэрвеня 1826 — 13 жніўня 1860) — першы князь Чарнагорыя з 1852 па 1860 з дынастыі Петравічаў-Негашаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям'і Станкі Петравіча 6 чэрвеня 1826. Пасля смерці свайго дзядзькі атрымаў у спадчыну тытул уладара Чарнагорыі. 1 сакавіка 1852 была абвешчана поўная незалежнасць, і Даніла прыняў тытул князя Чарнагорыі. Забіты ў Котары 13 жніўня 1860. Яго спадчыннікам стаў пляменнік Нікола I Петравіч.

Рэформы[правіць | правіць зыходнік]

Даніла праводзіў шэраг рэформаў, накіраваных на мадэрнізацыю племянных адносін і на павышэнне баяздольнасці чарнагорскага войска перад асманскай пагрозай. Зямельная рэформа была замацавана законнікам, зацверджаным у 1855 годзе. Рэформы сутыкнуліся з супраціўленнем на месцах, Даніла здушыў бунт клана Белапаўлавічаў.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б Danilo II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Danilo I. Petrović Njegoš // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Lundy D. R. The Peerage
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.