Джон Рашуорт Джэліка

Джон Рашуорт Джэліка
англ.: John Rushworth Jellicoe, 1st Earl Jellicoe
Дата нараджэння	5 снежня 1859(1859-12-05)[…]
Месца нараджэння	Саўтгемптан, Саўтгемптан, Хэмпшыр, Вялікабрытанія
Дата смерці	20 лістапада 1935(1935-11-20)[…] (75 гадоў)
Месца смерці	Кенсінгтан, Metropolitan Borough of Kensington[d], Лонданскае графства, Англія, Вялікабрытанія
Месца пахавання	Сабор Святога Паўла
Бацька	John Jellicoe[d]
Маці	Lucy Keele[d]
Жонка	Florence Jellicoe[d]
Дзеці	George Jellicoe, 2nd Earl Jellicoe[d], Lady Gwendoline Jellicoe[d], Agnes Jellicoe[d], Lady Myrtle Jellicoe[d], Lady Norah Jellicoe[d] і Lady Prudence Jellicoe[d]
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род войскаў	Каралеўскі ваенна-марскі флот Вялікабрытаніі
Званне	адмірал-флоту[d]
Камандаваў	Гранд-Фліт
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Ютландская бітва Англа-Егіпецкая вайна[d] Іхэтуаньскае паўстанне
Узнагароды і званні	Кавалер шаноўнейшага ордэна Лазні Каралеўскі Віктарыянскі ордэн Ордэн Заслуг Ордэн Чырвонага арла Ордэн Святога Георгія III ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Рашуо́рт Джэ́ліка, 1-ы граф Джэліка (англ.: John Rushworth Jellicoe, 1st Earl Jellicoe; 5 снежня 1859, Саўтгемптан — 20 лістапада 1935, Лондан) — брытанскі адмірал флоту (1919) часоў Першай сусветнай вайны, рыцар Вялікага крыжа ордэна Лазні і Каралеўскага Віктарыянскага ордэна, член Ордэна Заслуг, генерал-губернатар Новай Зеландыі.

Біяграфія

З 15 ліпеня 1872 года служыў у каралеўскіх ВМС, паступіўшы кадэтам на навучальны карабель HMS Britannia. Сапраўдная служба пачалася падчас Егіпецкай вайны 1882 года. З 1888 года служыў у Адміралцействе.

Джэліка паказаў сябе разумным афіцэрам, ён быў папулярны сярод экіпажа і клапаціўся аб дабрабыце і баявым духу сваіх матросаў. У 1888—1891 гадах выконваючы пасаду памочніка дырэктара дэпартамента марской артылерыі.

У 1891 годзе ён быў падвышаны ў званні да камандэра і быў прызначаны на браняносец «Вікторыя», на якім служыў, пакуль той не затануў у 1893 годзе. У 1900 годзе ўдзельнічаў у падаўленні Баксёрскага паўстання ў Кітаі, удзельнічаў у Пекінскай экспедыцыі. З лютага 1902 года па жнівень 1904 года быў памочнікам кантралёра флоту.

З 1 лютага 1905 года па жнівень 1907 года Джэліка быў дырэктарам дэпартамента марской артылерыі і тарпед, у 1907—1908 — контр-адміралам Атлантычнага флоту, у 1908—1910 займаў пасаду кантралёра флоту і Трэцяга марскога лорда, дамагаючыся сродкаў для мадэрнізацыі флоту і падтрымліваючы распрацоўку новых праектаў дрэдноўтаў і падводных лодак. У 1911 годзе Джэліка стаў намеснікам Джорджа Калагэна, які камандаваў Флотам метраполіі Вялікабрытаніі; у 1912—1914 быў Другім лордам Адміралцейства; у 1914, з пачаткам Першай сусветнай вайны, узначаліў Гранд-Фліт.

Джэліка камандаваў брытанскім флотам ў Ютландскай марской бітве 31 мая—1 чэрвеня 1916 года. 24 чэрвеня 1916 года расійскі імператар Мікалай II узнагародзіў яго ордэнам св. Георгія 3-й ступені.

4 снежня 1916 года стаў Першым марскім лордам і займаў гэтую пасаду больш за год, аж да 24 снежня 1917 года.

У 1918 годзе атрымаў тытул віконта і з верасня 1920 года па лістапад 1924 года быў генерал-губернатарам Новай Зеландыі; вярнуўшыся ў Англію ў чэрвені 1925 года, атрымаў тытул графа; у 1928—1932 прэзідэнт Брытанскага легіёну.

Напісаў мемуары: «Вялікі флот у 1914—1916: стварэнне, развіццё і дзейнасць» (1920), «Крызіс марской вайны» (1920), «Падводная небяспека» (1934).

21 кастрычніка 1949 года Джэліку і Дэвіду Біці былі адкрыты помнікі на Трафальгарскай плошчы.

Званні

• Малодшы лейтэнант (5.12.1878)
• Лейтэнант (23.8.1880)
• Камандэр (30.6.1891)
• Кэптен (1.1.1897)
• Контр-адмірал (8.2.1907)
• Віцэ-адмірал (18.9.1911)
• Адмірал (5.3.1915)
• Адмірал флоту (3.4.1919)

Літаратура

• Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.
• Шабанов В. М. Военный орден Святого Великомученика и Победоносца Георгия. Именные списки 1769—1920. Биобиблиографический справочник. — М., 2004.

Спасылкі

• Біяграфія Джона Джэлікі на Хронасе.