Джын Хэкмен
Джын Хэкмен | |
---|---|
англ.: Gene Hackman | |
![]() | |
Дата нараджэння | 30 студзеня 1930[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | каля 18 лютага 2025[3] (95 гадоў) |
Месца смерці |
|
Грамадзянства | |
Жонка | Faye Maltese[d] і каля Betsy Arakawa[d][5] |
Дзеці | Christopher Allen Hackman[d], Elizabeth Jean Hackman[d] і Leslie Anne Hackman[d] |
Адукацыя | |
Прафесія | кінаакцёр, аўтар, акцёр, раманіст, акцёр агучвання, пісьменнік, ваенны, тэатральны акцёр, аўтагоншчык, афіцэр |
Узнагароды |
![]() ![]() ![]() ![]() Прэмія «Сярэбряны мядзведзь» за найлепшую мужчынскую ролю[d] (1989) Прэмія BAFTA за найлепшую мужчынскую ролю другога плана[d] (1993) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую мужчынскую ролю — камедыя ці мюзікл[d] (2001) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую мужчынскую ролю другога плана — кінафільм[d] (1992) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую мужчынскую ролю — драма[d] (1971) прэмія Сесіля Б. Дэ-Міля[d] (2002) |
IMDb | ID 0000432 |
![]() |
Джын Хэ́кман (англ.: Gene Hackman; 30 студзеня 1930[1][2], Сан-Бернардына, Каліфорнія — каля 18 лютага 2025[3], Санта-Фэ[4]) — амерыканскі акцёр.
Падчас сваёй кар’еры, якая доўжылася больш за шэсць дзесяцігоддзяў, Хэкмен атрымаў дзве прэміі Оскар, чатыры Залатыя Глобусы, адну прэмію Гільдыі кінаакцёраў і дзве прэміі BAFTA.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 16 -гадовым узросце ён пакінуў школу і, прыпісаўшы сабе пару гадоў, самастойна паступіў на службу ў марскую пяхоту. Там ён скончыў школьную праграму і прайшоў навучанне на радыста. Праз чатыры з паловай гады быў дэмабілізаваны праз траўму.
Як былы ваенны, Хэкмен атрымаў права на бясплатнае навучанне ў любой ВНУ краіны і стаў студэнтам факультэта журналістыкі і тэлевізійнага вытворчасці Універсітэта Ілінойса. Аднак праз паўгода ён кінуў вучобу і з'ехаў у Нью-Ёрк, а затым — у Каліфорнію. Там ён паступіў на акцёрскія курсы пры тэатры Pasadena Playhouse.
Аднак педагогі не вельмі высока ацанілі акцёрскія здольнасці Джына Хэкмена, таму праз некалькі месяцаў Хэкмен пераехаў у Нью-Ёрк, дзе стаў граць у напалову аматарскіх спектаклях і паралельна падзарабляў манціроўшчыкам і рэквізітарам. У пачатку 1960-х гадоў акцёр таксама выканаў некалькі эпізадычных роляў у кіно, але вядомасці яны яму не прынеслі.
У 1964 годзе Хэкмену ўдалося атрымаць ролю ў брадвейскім спектаклі. Пастаноўка стала вельмі паспяховай і дапамагла акцёру прыцягнуць да сябе ўвагу ў прафесійных колах. У тым жа годзе яго запрасілі на здымкі драмы «Ліліт». Там ён пазнаёміўся з ужо вядомым акцёрам Уорэнам Біці, які высока ацаніў працу артыста. У 1967 годзе ён прапанаваў былому напарніку сыграць брата галоўнага героя ў фільме «Боні і Клайд». Карціна атрымала захопленыя водгукі крытыкаў і гледачоў, а сам Хэкмен быў намінаваны на «Оскар» за лепшую мужчынскую ролю другога плана.
У 1970 годзе Хэкмен сыграў адну з галоўных роляў у псіхалагічнай драме «Я ніколі не спяваў бацьку» і быў зноў намінаваны на «Оскар». Аднак сапраўдная слава прыйшла да яго пасля выхаду на экраны баевіка «Французскі сувязны», у якім акцёр паўстаў у вобразе дэтэктыва Джымі «Папая» Дойла, які вядзе барацьбу з наркагандлярамі на вуліцах Нью-Ёрка. За гэтую працу Хэкмен атрымаў адразу тры прэстыжныя ўзнагароды: «Оскар», «Залаты глобус» і прэмію BAFTA.
Оскар як найлепшы акцёр другога плану выканаўца атрымаў дзякуючы ўдзелу ў вестэрн-фільме Клінта Іствуда «Непрабачаны» (1992). Іншымі значнымі ролямі Хэкмена былі ролі ў такіх праектах, як «Прыгоды Пасейдона» (1972), «Размова» (1974), «Французскі сувязны 2» (1975), «Мост занадта далёка» (1977), «Супермен» (1978), «Баскетбольная дружына з Індыяны» (1986), «Няма выйсця» (1987), «Бэт-21» (1988), «Фірма» (1993), «Хуткі і мёртвы» (1995), «Знайсці карантыша» (1995), «Барвовы прыліў» (1995), «Вораг дзяржавы» (1998), «Мураш Анц» (1998), «Дублёры» (2000), «У тыле ворага» (2001), «Сямейка Тэненбаўм» (2001) і «Вітаем у Муспарце» (2004), які стаў апошнім фільмам акцёра.
У 2004 годзе Хэкмен паведаміў пра завяршэнне сваёй акцёрскай кар’еры. Усяго ў яго фільмаграфіі больш за 90 роляў у самых розных карцінах. Пасля выхаду на пенсію артыст засяродзіўся на напісанні кніг і жывапісу[6][7].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Gene Hackman // GeneaStar
- ↑ а б Gene Hackman // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.
- ↑ а б https://www.bbc.com/news/articles/cqlyy1rld0ko Праверана 8 сакавіка 2025.
- ↑ а б Sheriff: Gene Hackman, wife found dead in Santa Fe home; no foul play suspected
- ↑ Jacobs J., Aguiar A. Gene Hackman’s Wife Died at Least a Day Later Than Originally Thought — 2025. — ISSN 0362-4331 Праверана 17 сакавіка 2025.
- ↑ Джин Хэкмен, актер. Биография (руск.)
- ↑ Хэкмен, Джин (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Джын Хэкмен на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
- Асобы
- Нарадзіліся 30 студзеня
- Нарадзіліся ў 1930 годзе
- Нарадзіліся ў акрузе Сан-Бернардзіна
- Памерлі 18 лютага
- Памерлі ў 2025 годзе
- Памерлі ў Санта-Фэ
- Выпускнікі Лігі студэнтаў-мастакоў Нью-Ёрка
- Выпускнікі Ілінойскага ўніверсітэта ва Урбана-Шампейн
- Узнагароджаныя медалём «За службу нацыянальнай абароне»
- Лаўрэаты прэміі Сесіля Б. Дэ Міля
- Лаўрэаты прэміі «Залаты глобус»
- Акцёры ЗША