Джэфры Уілкінсан

Джэфры Уілкінсан (англ.: Sir Geoffrey Wilkinson; 14 ліпеня 1921, Тодмардэн, Ёркшыр — 26 верасня 1996, Лондан) — англійскі хімік, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1965), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі за 1973 (сумесна з Э. О. Фішэрам).

Біяграфія

Скончыў (1941) Імперскі каледж навукі і тэхналогіі ў Лондане; працаваў у Англа-амерыкана-канадскім праекце па атамнай энергіі (1943-1946), Каліфарнійскім універсітэце ў групе Г.Сіборга (1946-1950) і Масачусецкім тэхналагічным інстытуце (1950-1951) ; выкладаў у Гарвардскім універсітэце (1951-1956); прафесар (з 1956 года) Імперскага каледжа навукі і тэхналогіі ў Лондане.

Працы

Каталізатар Уілкінсана RhCl(PPh₃)₃

Уілкінсан - адзін з заснавальнікаў хіміі металаарганічных злучэнняў пераходных металаў; ім з супрацоўнікамі ўстаноўлена (1952) будова («сэндвічавая») ферацэну. Сярод іншых работ асабліва вылучаецца адкрыццё "каталізатара Уілкінсана" - комплекснага злучэння [(C₆H₅)₃P]₃RhCl, універсальнага каталізатара гідравання алефінаў і ацэтыленам, а таксама сінтэз гексаметылвальфраму і алкільных вытворных іншых пераходных металаў.