Дзедзіна (Мёрскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Дзедзіна
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Dziedzinka
Насельніцтва
  • 25 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 163
Паштовы індэкс
225323
Аўтамабільны код
2
Дзедзіна на карце Беларусі ±
Дзедзіна (Мёрскі раён) (Беларусь)
Дзедзіна (Мёрскі раён)
Дзедзіна (Мёрскі раён) (Віцебская вобласць)
Дзедзіна (Мёрскі раён)

Дзе́дзіна[1] (трансліт.: Dziedzina, руск.: Дедино) — вёска ў Мёрскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Перабродскага сельсавета.

У 1954—1973 гадах цэнтр Дзедзінаўскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1600 годзе канцлер літоўскі Леў Сапега набыў маёнтак.

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе гміны Друя, пазней у складзе гміны Пераброддзе Дзісенскага павета (з 1926 года Браслаўскага павета) Віленскага ваяводства[2].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1921 год — 276 жыхароў, 58 двароў[3].
  • 1931 год — 282 жыхары, 61 двор[4].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Капліца
Могілкі
  • Каталіцкая капліца
  • Капліца-надмагілле Сіповічаў

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

  • Ільдэфонс Бобіч (1890—1944) — беларускі рэлігійны і культурны дзеяч, каталіцкі святар, прыхільнік беларусізацыі касцёла.
  • Часлаў Сіповіч (1914—1981) — беларускі каталіцкі святар усходняга абраду, рэлігійны і культурна-грамадскі дзеяч; гісторык, культуролаг, пісьменнік, публіцыст і перакладчык.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 4
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 43.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 11

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]