Дзмітрый Ігаравіч Шураў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзмітрый Ігаравіч Шураў
укр.: Дмитро Ігорович Шуров
На канцэрце ў Зяленым тэатры (2014)
На канцэрце ў Зяленым тэатры (2014)
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 31 кастрычніка 1981
Месца нараджэння
Краіна Сцяг Украіны Украіна
Жонка Olya Shurova[d][1]
Дзеці Lev Shurov[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі піяніст
Інструменты фартэпіяна, ударныя музычныя інструменты, гітара і вакал[d]
Калектыў Океан Ельзи (2000-2004), Esthetic Education, Земфіра, Pianoбой
Лэйблы Lavina music
Грамадская дзейнасць
Член у
dmitryshurov.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзмітрый Ігаравіч Шураў (укр.: Дмитро Ігорович Шуров) — украінскі музыкант, саліст праекта Pianoбой з 2009 года. У мінулым — піяніст гуртоў Океан Ельзи (з 2000 па 2004) і Esthetic Education (з 2004 па 2008), у 2006–2009 гадах быў піяністам у гурце Земфіры. Суарганізатар кіеўскага фестывалю Moloko Music Fest, які праходзіў у 2008 і 2009 гадах у рамках Гогольfest. Пісаў музыку да фільмаў «Хаттабыч», «Гудзік», «Оранжлав», «Гульні ў салдацікі», «Як знайсці ідэал», «Таемны востраў».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Раннія гады[правіць | правіць зыходнік]

Зміцер Шураў нарадзіўся 31 кастрычніка 1981 г. у Вінніцы. Бацька — паэт, мастак, рэдактар тэлевізійных праграм. Маці — педагог і музыкант. З чатырох гадоў вучыўся іграць на фартэпіяна. Скончыў 4 класа музычнай школы. У падлеткавым ўзросце вялікую частку часу праводзіў за мяжой, свабодна валодае на англійскай і французскай мовах. Вучыўся ў Францыі, у ліцэі Агюста Рэнуара ў Ліможы, таксама ў штаце Юта, ЗША. У Амерыцы гуляў у джазавым аркестры, спяваў у хоры, актэце, які выконваў творы перыяду барока, а таксама ў квартэце barbershop. У тэатральным класе стаў прыхільнікам амерыканскіх мюзіклаў 1950-х і 60-х гадоў. Вярнуўшыся з Амерыкі, паступіў у Кіеўскі лінгвістычны ўніверсітэт.

Океан Ельзи[правіць | правіць зыходнік]

У 2000 годзе яму прапанавалі далучыцца да гурта «Океан Ельзи». Першаю песняю, якую ён развучыў з «Океаном», была «Ото була весна», якая планавалася для зборніка украінскіх народнаабрадавых песень «Веснянки». Зборнік так і не пабачыў свет, але песню можна знайсці на акустычным альбоме «Tvій формат» і зборніку «1221». Шураў пазначаны як сааўтар песні. Яго дэбютны канцэрт у складзе «Океану» быў адыграны ў Адэсе 1 красавіка 2000 года. 20 красавіка 2001-га Шураў быў прыняты ў склад групы на пастаяннай аснове. У складзе «Океану» ён прымаў удзел у стварэнні двух студыйных альбомаў, адыграў на канцэртах трох тураў па Украіне і СНД («Вимагай більшого», 2001; «Суперсиметрія», 2003; «Тихий океан», 2004; «Кращі пісні за 10 років», 2004).

Сям'я[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты з Вольгай Тараканоўскай (Шураў). Сын — Леў Шураў (нарадзіўся ў 2003 годзе). Разам з сям'ёй жыве ў Кіеве.

Дыскаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Океан Ельзи

Esthetic Education

  • «Face Reading» (2004)
  • «Leave Us Alone» (2005)
  • «Live At Ring» (2006)
  • «Werewolf» (2007)

Земфира

  • «Спасибо» (2007)
  • «Зелёный театр в Земфире» (2008) (DVD)
  • «Z-Sides» (2009) (зборнік)
  • «Земфира.Live2» (2010) ( канцэртны альбом)
  • «Крокус/Стрелка» (2010) (канцэртны альбом) (у некалькіх песнях)

Святаслаў Вакарчук

Pianoбой

  • «Простые вещи» (2012)
  • «Не прекращай мечтать» (2013)

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

  1. https://gordonua.com/ukr/bulvar/news/druzhina-shurova-zrobila-zajavu-pro-svij-shljub-na-tli-novin-pro-rozluchennja-ukrajinskih-znamenitostej-1646919.html — 2023. Праверана 21 мая 2023.